یلدا به منزله راهی به سوی نور؛ تفسیر بین‌الادیانی در رد صهیونیزم و پذیرش صلح اسلامی

مقدمه

موسی (ع) در قرآن، پرتکرارترین پیامبری است که نام او در قرآن آمده است:

1. «و لقد آتینا موسی و هرون الفرقان و ضیاء للمتقین» به موسی و هرون»(انبیا، آیه 48)

تورات را که) معیار تمیز (حق از باطل) و روشنی (راه) و پندی برای پرواپیشگان (بود) عطا کردیم.

2. از سویی نیز آمده است که خداوند او را انتخاب می‌کند:

«و انا اخترتک فاستمع لما یوحی»(طه، آیه 13)

تو را (به مقام پیامبری) برگزیدم، به آنچه وحی می‌شود گوش فرادار.

3. «و اصطنعتک لنفسی»(طه، آیه 41)

تو را برای (پیامبری) خویش پرورش دادم.

که نشان‌دهنده جایگاه رفیع موسوی است.

4. در عین حال قرآن نیز می‌فرماید:

«یا أَیهَّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا تَکُونُواْ کاَلَّذِینَ ءَاذَوْاْ مُوسیَ فَبرَّأَهُ اللَّهُ مِمَّا قَالُواْ وَ کاَنَ عِندَ اللَّهِ وَجِیهًا»(احزاب، آیه69)

ای ایمان آورندگان مانند کسانی نباشید که موسی را (با اتهام ناروا) آزردند و خدا از آنچه گفتند مبرایشان ساخت و او نزد خدا آبرومند است.

5. اما از سویی دیگر نیز به پیامبر (ص) می‌فرماید:

«لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النَّاسِ عَدَاوَهً لِلَّذِینَ آمَنُوا الْیهُودَ»(مائده، آیه82)

یهود را دشمن‌ترین مردم نسبت به مومنان خواهی یافت.

 

پس میان آنچه قوم یهود انجام دادند و آنچه امروز صهیونیزم ملعون انجام می‌دهد با حقیقت تعالیم حضرت موسی تفاوت‌هاست و این دو را باید از هم جدا نمود و پیامبر اکرم که حبیب الله است در روایتی فرمود:‌ برادرم موسی از چشم چپ و برادرم عیسی از چشم راست نابینا بود و من از دو چشم بینایم… که جایگاه والای نبی گرامی اسلام را نسبت به همه انبیاء خصوصاً حضرت موسی و عیسی نشان می‌دهد. اما اگر فارق از ظلم متداوم صهیونیزم در قتل عام بیش از ۲۰ هزار نفر مردم مظلوم فلسطین به یهودیت ناظر به تعالیم موسوی بنگریم می‌توان تحقیقی بین الادیانی را شاهد باشیم

یکی از این تحقیقات (مفهوم شب و روز) است که جز مفاهیمی است که در یهودیت و اسلام بسیار مورد توجه است. از لیله القدر بگیرید تا مطلع الفجر در تعالیم اسلامی

علی آن شیر خدا شاه عرب

الفتی داشته با آن دل شب

تا منشانه ها و آیاتی از این دست ۰۰۰۰

 

حکایت کاهنان افراطی در برابر موسی (ع)

نور در پس ظلمت

بر همین اساس در کتاب اعداد وقتی (قورح و داتان و ابیرام) با موسی به ستیز پرداختند وی به آن‌ها می‌گوید (فردا صبح پاسخ خدا خواهد آمد)!. در این شب چه می‌گذرد که در صبح فردا موسی یقیناً از پاسخ خدا سخن می‌گوید.

 

شب مردان خدا روز جهان افروز است

روشنان را به حقیقت شب ظلمانی نیست

 

قورح پسر یصهار، پسر قهات، پسر لاوی، و داتان و ابیرام، پسران الیاب، و اون، پسر فالت (الیاب و فالت پسران رئوبین بودند) گستاخ گشتند آنان به همراه دویست و پنجاه تن از اسراییلیان که روسای جماعت و بزرگان مجالس و مردان نامور بودند، علیه موسی به پا خاستند. پس علیه موسی و هارون گرد آمدند و ایشان را گفتند: «از حد گذرانده‌اید! تمامی جماعت و همه  اعضای آن مقدس هستند و یهوه میان آنان است. از چه روی خویشتن را بالاتر از جماعت یهوه برمیآورید؟ موسی چون این را بشنید با رخساره به خاک درافتاد. پس آنگاه قورح و تمامی گروه او را گفت: «بامداد فردا، یهوه آکهی خواهد داد چه کس از آن او است و چه کس آن مرد مقدسی است که رخصت خواهد یافت به او نزدیک شود. (سفر اعداد ۱۶: ۱-۵)

 

داستان از این قرار است که ذیل تفسیر (سفت امت) آنرا برای شما بازگو می‌کنیم.

 

قورح کیست و چرا موسی گفت بامداد فردا مشخص می‌شود؟

موسی می‌گوید:

اگر من می‌توانم صبح را از عصر متمایز کنم یعنی نور را از ظلمت، پس می‌توانم هارون را از آنکه می‌خواهد خویش را مقدس کند متمایز سازم یعنی موسی می‌گوید اگر من توان جدایی نور از ظلمت را دارم می‌توانم هارون را از مرد مقدس نما جدا سازم.

اگر خداوند در کتاب پیدایش در روز آغازین نور را از ظلمت جدا ساخت روشنایی را روز و تاریکی را شب نامید، چرا موسی (ع) که پیامبر اوست نتواند این‌گونه کند.

 

قورح شخص مهمی است و حکما گفتهاند که او جزء کسانی است که صندوقچه عهد را حمل می‌کرد پس قورح کاهن نیمه ارشد است اما در این میانه (کلمات و اعمال) کارسازند آنچنان که زوهر کتاب عرفانی یهود به ما می‌گوید: هر چند هر آنکسی که در پی جستجوی تورات است ممکن است به آن برسد اما زمانی که این جستجو منتهی به اعمال شد یک نیاز از میان نیازها، کمک کار رفتن او به بهشت خواهد شد.

 

این طبقه بندی از اعمال همان است که پیامبر آن را در خدمت خدا انجام می‌دهد. تمام هستی از دریچه عبادت انسان کامل در معبد مقدس، هر روز نو می‌شود.

دلیل آنکه این آیه می‌گوید موسی گفت فردا کاهن اعظم انتخاب خواهد شد این است زیرا موسی انسان کامل زمان خود است است که عبادت می‌کند و در نتیجه آن هستی نو می‌شود.

قران نیز می‌فرماید: (و الصبح اذا تنفس)

 

هر نفس نو می‌شود دنیا و ما

بی سبب از نو شدن اندر قضا

 

به همین دلیل است که مزامیر در باب 25 آیه 12 می‌گوید: (کیست آن آدمی که از خدا می‌ترسد، او را به طریقی که اختیار کرده است خواهد آموخت) و قرآن شریف زیباتر و کامل‌تر می‌فرماید:

«مَنْ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ»(ق، آیه 33)

همان کس که در نهان از خشم خدای رحمن بترسد، و قلبی بازآینده به سوی خدا عرضه کند.

«وَ مَنْ یتَّقِ اللَّهَ یجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً»(طلاق، آیه2)

و هر که از خدا پروا کند خدا برایش راه خروج (از دشواری‌ها) را می‌گشاید.

پس هر روز برای انسان کامل راه جدیدی گشوده می‌شود.

می‌دراش می‌گوید: که هر روز خداوند قانون جدیدی را اعطا می‌کند و این زمزمه از دهان وی صادر می‌شود آنچنان که ایوب گفت: گوش داده صدای آواز او را بشنوید و زمزمه‌ای را که از دهان وی صادر می‌شود (ایوب، ۲: ۳۷) همان که قران کامل‌تر می‌فرماید: «کل یوم هو فی‌شان».

شخصی که حقیقتاً از خدا می‌ترسد همان کسی است که این راه‌ها هر روز نو به نو برای او ساخته شده و به او نشان داده می‌شود اما حتی برای آنان که در سطوح و مراحل پایین‌ترند مثل ما که در تبعید از حقیقت ایم ترس از خدا ما را به مسیری که وفق این نو شدن است هدایت می‌کند.

در طول زمان این فرآیند در مسیر الهام و وحی روی می‌دهد خواه برای انسان خواه برای موسی (ع) خواه برای هارون و خواه برای سالکان اهل طریق.

در مزامیر داود باب 40 آیه 11 آمده است: (رحمت و راستی تو دائماً مرا محافظت می‌کند و به من شکل می‌دهد.) پس از طریق پیامبر هر روز ریسمانی از لطف به سمت هستی انداخته می‌شود و این همان تصدیق هارون است.

این دلیل همان سخنی بود که موسی (ع) گفت: بامداد فردا یهود آگهی خواهد داد چه کسی از آن اوست! آنچنان که قرآن فرمود: «آلیس صبح بقریب» حال چگونه می‌توان قد علم کرد و در برابر پیامبر زمانی که هر روز هستی به او شهادت می‌دهد، ایستاد.

پس اینان که امروز به نام یهودیت به مسلمانان ظلم می‌کنند همانهایی هستند که موسی (ع) آنان را از خویش راند که امت پیامبر آخرالزمان ذیل پیامبرشان جایگاهی والاتر از امت پیشین دارند و این ظلم‌های صهیونیزم هیچگاه مورد تأیید حضرت موسی (ع) نیست و تنها حقیقت طلبان موسوی از شب ظلمانی صهیونیزم می‌توانند با ایمان آوردن به نور محمدی (ص) به روشنی برسند.

 

یلدا نمادی از ظلمت جهل ونور آگاهی

یلدا نیز برای آدمیان آگاه می‌تواند چنین نقشی داشته باشد از شب دیجور به تولد نور فکر کردن، به امید رهایی از بند جهالت و ظلم پیش رفتن و دستاوردهای الهی را به دور از انحراف برای مردم بیان نمودن، چرا که لطف و رحمت الهی آنکس را که راهنمایی می‌کند که به دو عنصر تفکر و نیایش مجهز باشد تا از شب ظلمانی به روز روحانی رهنمون شود تا در در درگاه خداوند در جنگ میان ظلمت و نور، نور بهشتی، خود را نشان دهد.

یلدا شب میلاد مهر است. شبی که اگر به نیایش و تفکر بگذرد روز رهایی را در پی خواهد داشت. حقیقتی که قورح و پیروان او و صهیونیست ملعون امروز آن را نمی‌فهمند. باشد تا نور آزادی محمدی ظلمت دیجور اینان را فروبشکند و موسی (ع) به یهودیان راستین ندا دردهد که همه به رحمه للعالمین ایمان بیاوریم زیرا پیامبر فرمود (لو حیاً موسی فی زمانی لاتَّبِعنی: اگر موسی در زمان من بود از من تبعیت می‌کرد.)

 

منابع:

سیار، پیروز. (1393) عهد عتیق. تهران: هرمس

طاهری قزوینی، علی اکبر. قرآن مبین (1395) تهران:‌ سازمان تبلیغات اسلامی

ARTHUR,GREEN.THE LANGUAGE OF TRUTH, THE TORAH COMMENTARY OF THE SEFAT EMET, (1998).USA: The Jewish Publication society of Philadelphia.