احزاب راست افراطی در بریتانیا و گسترش اسلام هراسی
محمدحسن گودرزی
احزاب و گروههای راست افراطی در بریتانیا، که ماهیتی ضد مهاجر و مهاجرت دارند، اقلیتهای دینی و قومی و مهاجران از جمله مسلمانان را علت اصلی مشکلات در بریتانیا میدانند.
در سالهای اخیر، رشد اسلامهراسی در اروپا در صحنه سیاسی کشورهای این منطقه عیانتر شده و روزی نیست که گروه یا حزبی سیاسی با هدف جلب آرای انتخاباتی اظهارات و اقداماتی در این راستا انجام ندهد.
در واقع میتوان گفت که ظهور جنبشها و احزاب مختلف با ماهیت پوپولیستی که بعد از پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ و پیش از آن پیروزی طرفداران برگزیت در بریتانیا رخ داد، باعث شد که مسلمانان به عنوان یکی از اقلیتهای دینی اروپا هر از چندگاهی مورد آزارهای کلامی و تصمیمات سیاستمداران پوپولیست قرار بگیرند. سیاستمدارانی که بیشتر آنها وابستگی به جناحهای راست افراطی در کشورهای مختلف اروپایی دارند.
یکی از کشورهایی که گروههای راست افراطی و اسلامستیز در آن فعال هستند و اقدامات اسلامهراسانه آنها هر چند وقت یکبار تیتر رسانههای جهانی میشود، بریتانیا است.
مسلمانان از جمله اقلیتهای دینی در بریتانیا هستند که علیرغم جمعیت نسبتاً کم، به سرعت تعداد آنها در بریتانیا در حال افزایش است. اوایل ۲۰۲۰، مؤسسه «وایتهال» در این کشور اعلام کرد که جمعیت مسلمانان بریتانیا برای نخستینبار از سه میلیون نفر گذشته است و به گفته این مؤسسه، آمارها حاکی از این است که مسلمانان سریعترین رشد جمعیتی را میان پیروان ادیان مختلف در بریتانیا دارند، در حالی که جمعیت مسیحیان رو به افول است.
با وجود برخی افراطگریها در بین گروه کوچکی از مسلمانان بریتانیا، به طور کلی این اقلیت دینی تلاش دارند که به خوبی با جامعه این کشور ادغام شوند و آمار حضور مسلمانان در سطوح مختلف جامعه بریتانیا شاهدی بر این مدعا است. با این همه این موضوع باعث نشده که سیاستمداران پوپولیست و احزاب سیاسی این کشور به روش همیشگی خود عامل مشکلات و معضلات این کشور در زمینههای مختلف به خصوص در بخشهای اقتصادی و امنیتی را اقلیتها و مهاجران ندانند.
در بریتانیا در حدود ۵ حزب با گرایش راست افراطی و پوپولیست وجود دارند که کم و بیش در برخی مسائل و عقاید مانند اسلامهراسی اشتراک نظر دارند. UK Independence Party Democratic Unionist Party، National Democrats و Veterans and People’s Party از جمله مهمترین احزاب سیاسی اسلامستیز در بریتانیا هستند که به طور رسمی فعالیت دارند. یک نمونه بارز این احزاب حزب ملی بریتانیا (British National Party) یا BNP است که از نظر ایدئولوژیک به عنوان یک حزب راست افراطی مطرح است. BNP توسط کارشناسان سیاسی به عنوان حزبی با گرایش فاشیست یا نئوفاشیست شناخته شده و برخی عقیده دارند که این حزب به عنوان نئونازی شناخته میشود.
این حزب ملیگرا از این عقیده حمایت میکند که فقط افراد سفید پوست باید شهروند بریتانیا باشند. این حزب خواستار پایان مهاجرت غیر سفیدپوستان به بریتانیا و سلب تابعیت بریتانیاییهای غیر سفیدپوست است. علاوه بر این، BNP نژادپرستی بیولوژیکی و تئوری توطئه نسلکشی سفید را ترویج و خواستار محکوم کردن روابط بین نژادی است. BNP و بنیانگذار آن جان تیندال (John Tyndall) بر یهودستیزی و انکار هولوکاست همواره تأکید داشته و این تئوری را که یهودیان میخواهند هم از طریق کمونیسم و هم از طریق نظام سرمایهداری بینالمللی بر جهان تسلط داشته باشند، ترویج کرد. در زمان رهبری نیک گریفین (Nick Griffin) (از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۴) تمرکز حزب از یهودستیزی به سمت اسلامهراسی تغییر یافت.
گریفین در زمان رهبری این حزب تلاش کرد گفتمان ضد یهودی را از حزب حذف کنند و به اعضای حزب اطلاع داد که ما میتوانیم با انتقاد از صهیونیستها کنار بیاییم، اما هرگونه انتقاد از یهودیان احتمالاً خودکشی قانونی و سیاسی است. با این حال و حتی با وجود اینکه در انتخابات سراسری بریتانیا در سال ۲۰۰۴، این حزب یک یهودی (پت ریچاردسون) را نامزد شورای محلی کرد، اما ادبیات BNP سرشار از ارجاع به یک گروه توطئهگر (احتمالاً یهودیان) است که سعی در سرکوب احساسات ملیگرایانه مردم بریتانیا داشته و مهاجرت و اسلامیسازی کشور را تبلیغ میکنند.
BNP خواستار ممنوعیت مهاجرت از کشورهای مسلمان و ممنوعیت برقع، گوشت حلال و ساخت مساجد جدید در بریتانیا است. این حزب اسلامهراس همچنین خواستار تبعید فوری مبلغان اسلامگرا به تعبیر این حزب تندرو از بریتانیا است. در واقع میتوان گفت که اسلامهراسی به نوعی برای BNP جایگزین یهودستیزی شده که به طور سنتی از عقاید اصلی فاشیسم و نازیسم به حساب میآید. نمونه این تغییر جهت ادعای گریفین در سال ۲۰۱۰ بود، مبنی بر اینکه یهودیان میتوانند متحدان خوبی در مبارزه با اسلام ایجاد کنند.
اما احزاب بریتانیایی اسلامستیز در فضای مجازی و به خصوص توئیتر فعالیت گستردهای دارند. با وجود اینکه قوانین این پلتفرم آنلاین نفرتپراکنی را ممنوع کرده است اما کاربرهای وابسته به این احزاب به روشهای مختلف تلاش میکنند که محتویات اسلامهراسانه را در فضای مجازی به طرق مختلف نشر دهند. این موضوع در زمان شیوع کرونا در بریتانیا بیش از هر زمان دیگری رواج یافت.
با این همه پلتفرمهای آنلاین تلاش کردهاند که این وضعیت را تغییر دهند. برای مثال در اکتبر ۲۰۲۰، توئیتر از تلاش برای مقابله با محتوای اسلامهراسانه در فضای این پلتفرم خبر داد. این شبکه اجتماعی اعلام کرد که توییتر به عنوان بخشی از تعهد مشترک برای مقابله با رفتارهای نفرتانگیز بهصورت آنلاین با اعضای گروه Anti-Muslim Hatred موسوم به(AMHWG) همکاری کرده است.
این روش و رویکرد شاید در ظاهر باعث کم شدن این نفرتپراکنیها در فضای مجازی و آنلاین شود اما به نظر میرسد که تا زمانی که این نفرتپراکنیها در مورد مسلمانان وجود دارد و احزاب سیاسی میتوانند با توسل به رفتارهای پوپولیستی مسلمانان را قربانی کنند، این اقدامات تنها میتوانند سرعت نشر این افکار اسلامهراسانه را کم کند.
منبع: ایکنا