مجازات ناعادلانه برای اوباما و سعودی‌ها

سنگ‌اندازی به سوی عربستان سعودی که در آن سنگسار کردن زنان یک نوع تفریح ملّی به شمار می‌رود، بسیار لذّت‌بخش است. هیچ‌کس مثل سعودی‌ها سزاوار آن نیست که گه‌گداری سنگسار شود تا پادشاه و قشون شاهزاده‌های او نیز طعم مکافات شدن را بچشند!
کنگرۀ امریکا قانونی را تصویب کرده که برای خانواده‌های قربانیان حادثۀ یازده سپتامبر این امکان را فراهم آورده تا بتوانند به خاطر غرامت گرفتن، از دولت سعودی در دادگاه‌های امریکا شکایت کنند. بدین ترتیب پادشاه و خیل شاهزاده‌های او نیز بالاخره طعم کیفر شدن را خواهند چشید، چراکه به‌زودی سر و کار آنها با دادگاه خواهد بود!
باراک اوباما نیز مجازات شده و باید طعم دردناک این مکافات را بچشد. چهار ماه مانده به روز مبارکی که اوباما باید از کرسی ریاست‌جمهوری برخیزد، وی برای اولین بار درد سوزناک ملغا شدنِ وتوی خود را حس کرد. به‌ویژه این که آراء نه نزدیک بودند، نه حتّی آبرومند؛ 97 به 1 در مجلس سنا و 348 به 77 در مجلس نمایندگان.
ابتدا رئیس‌جمهور کارگزار مطبوعاتی خود را فرستاد تا احساس سرخوردگی و نومیدی‌اش را از این قضیه ابراز کند. جاش ارنست (Josh Earnest) اظهار داشت: "من به جرأت می‌گویم که این شرم‌آورترین کاری است که ایالات متّحده از سال 1983 تاکنون مرتکب شده است."
مجلس سنا در طیّ تمام آن سه دهه اقدامات بسیاری انجام داده که باید به خاطر آنها شرمسار باشد، و یکی از شرم‌آورترین کارهایش آن بوده است که به باراک اوباما اجازه داد تا با ایران دوستی کند.
اندکی بعد در همان روز رئیس‌جمهور که احتمالاً فهمیده بود خشمش در رابطه با وتو می‌تواند بیشتر به منزلۀ جانبداری او از جهان اسلام تلقّی شود، آتش سرخوردگی‌اش را تندتر کرد و خطاب به سی‌ان‌ان گفت:
"دغدغه‌ای که من داشته‌ام هیچ ارتباطی با عربستان سعودی یا با همدردی من با خانواده‌های قربانیان یازده سپتامبر ندارد. بلکه به خاطر آن است که من نمی‌خواهم به طور ناگهانی با مسئولیت تمام کارهایی که در سراسر جهان انجام می‌دهیم مواجه شویم و به‌ناگاه در معرض دادخواهی‌های خصوصی در دادگاه‌های قرار بگیریم که حتّی در بعضی موارد دقیقاً نمی‌دانیم آیا دعوی آنها درست و صادقانه هست یا خیر! لذا این یک رویۀ قضایی خطرناک است و یکی از چیزهایی است که نشان می‌دهد گاهی باید تن به انجام کاری که انجام آن دشوارتر است داد. اگر بخواهم صریحانه بگویم، امیدوارم که کنگره آن کار دشوار را (رأی دادن به ضرر خانواده‌های قربانیان حادثه 11 سپتامبر) انجام داده بود. من انتظار آن را نداشتم، چراکه اگر پیش از انتخابات، مردم بفهمند که شما به ضرر خانواده‌های قربانیان یازده سپتامبر رأی داده‌اید، جای تعجّب نیست که پذیرفتن این رأی برای مردم دشوار خواهد بود. اما کار صحیح همین بود."
اوباما از زدن این حرف‌ها هدفی داشت، اما در انتهای یک ریاست‌جمهوری نامردمی، او نمی‌تواند انتظار داشته باشد که سناتورهای جمهوری‌خواه که او با آنها به‌گونه‌ای رفتار کرده است که گویا آشغال زیر کفش او بوده‌اند، اکنون دست به اقدامی که او می‌خواهد بزنند و به یاری‌اش برخیزند! او مدّت کوتاهی در وضعیت بلاتکلیفی خواهد ماند. برای سناتورهای خشمگین لذّت‌بخش است که اوباما را در این وضع و حال مشاهده کنند.
این حرف که هیچ مدرک محکمی مبنی بر همدستی دولت سعودی در حملات مرکز تجارت جهانی و پنتاگون وجود ندارد بی‌‌‌اساس است. در جهان اسلام و به‌ویژه در عربستان سعودی، مرز بین دین و دولت ظریف‌تر و مبهم‌تر از آن است که قابل‌رؤیت باشد. یکی از نویسندگان،  تحقیق بر روی خاندان سلطنتی آل‌سعود را با تماشای عنکبوت سیاهی که طعمۀ خود را به دام انداخته است قیاس کرده است.
متقاعدکننده‌ترین حرف اوباما آن است که قانونی که به امریکایی‌ها این امکان را می‌دهد تا علیه عربستان شکایت کنند، سنّت طویلی را نقض می‌کند، حق و مسئولیت «تصمیم‌گیری‌های مهم» را از رؤسای جمهور سلب می‌کند و آن را به دادگاه‌ها و دادخواهان خصوصی منتقل می‌نماید؛ در واقع به وکلای محکمه‌ها.
وال‌استریت ژورنال این طور بیان می‌دارد که در حقیقت، "دمکرات‌ها منبع درآمد دیگری برای کسانی که بودجۀ وکلای محکمه‌شان را تأمین می‌کنند می‌خواهند، اما جمهوری‌خواهان پا به فرار گذاشتند، چون هیچ‌کس نمی‌خواهد در سال انتخابات حامی عربستان سعودی قلمداد شود."
قانونِ تصویب‌شده هیچ حد و مرزی برای اقدامات وکلا و خانواده‌های قربانیان یازده سپتامبر تعیین نکرده است و بی‌شک بعضی از وکلا ثروت کلانی به جیب خواهند زد. حتّی ممکن است بعضی از خانواده‌ها نیز به پولی برسند، هرچند وکلای محکمه به‌زودی خواهند فهمید که چگونه می‌توانند آنچه را که باید با موکّلانشان به اشتراک بگذارند محدود سازند.
انتظار می‌رود سعودی‌ها که دارای بهترین وکلایی هستند که با پول می‌شود خرید، بخشی از دارایی‌های خود را در ایالات متّحده نقدینه کنند تا اموالشان گروگان دادگاه‌ها و هیئت منصفه‌هایی نشود که قصد مجازات آنها را دارند.
به غیر از یک نفر، همۀ کسانی که در 11 سپتامبر 2011 هواپیماهای امریکایی را به سوی مرکز تجارت جهانی، پنتاگون و یک مزرعۀ لوبیا در پنسیلوانیا نشانه رفتند، مسلمانانی سعودی‌الاصل بودند. این که دولت سعودی را وادار کنیم که تاوان پس دهد، مجازاتی ناعادلانه است، اما پادشاه و خیل شاهزاده‌های او باید طعم مجازات ناعادلانه را بچشند!