امامی کاشانی: کشتار در مسجد شیعیان، وا کنش به توهین به خلفا در برخی شبکه های شیعی است

روزنامه اعتماد در کنار دو تیتر اصلی «تب توافق»، آخرین واکنش ها و گزارش ‌ها از محل مذاکرات هسته‌ای و «تصمیم به صلح»، تببین سیاست خارجی‌ با بهره‌گیری از الگوی امام حسن(ع)، روحانی: تصمیم به صلح سخت‌تر از تصمیم به جنگ است به سخنان آیت الله هاشمی‌رفسنجانی پرداخته و از قول او نوشته است: «یک ملت عاقل جهادگران میدان نبرد دیپلماتیک را تضعیف نمی‌کند»

امامی کاشانی: کشتار در مسجد شیعیان، واکنش به توهین به خلفا در برخی شبکه های شیعی است
این روزنامه در انعکاس سخنان خطیب جمعه دیروز تهران، از قول آیت الله امامی‌کاشانی نوشته است: «تیم مذاکره‌کننده از کفار نمی‌ترسد». در ادامه آمده است:
– تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای بر اساس ایدئولوژی اسلام از کفار نترسد و ١+۵ هم بداند کارگزاران نظام بر اساس ایدئولوژی پای میز مذاکره نشسته‌اند و هرگز از موضع خود عبور نمی‌کنند.
– بین اسلام و کفر در دو فضای حقیقی و مجازی جنگ بالا گرفته است، در فضای مجازی، سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی و موبایلی جنگ بین اسلام و کفر درگرفته است و در میدان نبرد از سوی دنیای صنعتی علیه تمام فضایل انسانی جنگ راه افتاده است.
– علاوه بر فضای مجازی در دنیای حقیقی نیز با قدرت صهیونیست و امریکا و پول نفت گروه‌های تروریستی از جمله طالبان، النصر و داعش شکل گرفته است. قدرت‌ها انسان‌های ابله و جوانان نادان را از راه شبکه‌های اجتماعی علیه شیعه و مسجد تقریر کرده‌اند.
– ‌در این شرایط، تکلیف علمای اسلام و خطبای جمعه این است که جهان اسلام را بیدار و معارف را برای مردم تشریح کنند.
– مهم‌ترین وظیفه بیان اسلام، تربیت اسلام و باز کردن نقشه‌های دشمنان است. تشیعی که در رسانه‌هایش علیه خلفا عبارت‌های زشت به کار می‌برد در جهت خواسته‌های انگلیس رفتار می‌کند. متقابلا افرادی که تحت عنوان اهل سنت مردم را در مساجد هدف قرار می‌دهند، می‌خواهند چنین القا کنند که در پاسخ به آن اظهارات این رفتارها را شاهد خواهند بود. امروز جنگ بین شیعه و سنی عمیق‌تر شده است.
– در کشورهای اسلامی اگرچه مردم مسلمان هستند اما مدیران‌شان صهیونیستیند. مثلا دولت عربستان از عملکرد داعش علیه مردم لبنان، سوریه و عراق حمایت می‌کند. البته کشورهای غربی و آل‌سعود فکر می‌کنند این جنایت‌ها فقط دامن مسلمانان را می‌سوزاند اما ان‌شاء‌الله آتش این فتنه به‌زودی دامن خودشان را هم می‌گیرد.

حالا که شاهد کاهش چشمگیر آثار تالیفی هستیم، انتشار کتاب‌هایی که ولو حاصل گردآمدن مقالات مولفین باشد، غنیمت است

اعتماد در صفحه «سیاست نامه» به معرفی دو کتاب پرداخته است. کتاب «خرد سیاسی» و « کانت به روایت ایرانی». در بخش هایی از این گزارش می خوانیم:
معرفی کتاب «خرد سیاسی» / عقل و سیاست
«انتشار آثاری به قلم محققان و پژوهشگران ایرانی در زمینه‌های گوناگون علوم انسانی را باید به فال نیک گرفت. متاسفانه در سال‌های اخیر همچنان که شاهد کاهش چشمگیر آثار تالیفی هستیم، می‌بینیم که عمده آثاری که در این زمینه‌ها خلق می‌شود به ترجمه اختصاص یافته است. در این میان انتشار کتاب‌هایی که ولو حاصل گردآمدن مقالات مولفین باشد، غنیمت است.
«خرد سیاسی» و «کانت به روایت ایرانی» عناوین دو کتاب تازه از سید علی محمودی است که به تازگی وارد بازار کتاب شده است.
«خرد سیاسی» کتابی است که اجمالا به معرفی آرای سیاسی فیلسوفان بزرگ و نظریه پردازان مشهور علم سیاست از دوران باستان تا قرن نوزدهم میلادی می‌پردازد. این کتاب در پی فهم، تبیین، تحلیل و نقد فلسفه‌ها و اندیشه‌های سیاسی در دوره‌های مختلف و آرای فیلسوفانی نظیر افلاطون، ارسطو، ماکیاولی، هابز، جان لاک، مونتسکیو و آلکسی دوتوکویل است. دوره‌هایی که در سیر تطور و تکوین تاریخ اندیشه سیاسی جهان، نقش موثر و تعیین‌کننده‌ای داشته‌اند. در واقع بنیان‌های فکری و فلسفی دوران جدید که به تاسیس فرهنگ‌ها و تمدن‌های امروزین انجامیده در همین دوره‌ها نهاده شده است….

«خرد سیاسی» در چهار بخش تنظیم شده است؛ بخش نخست، چالش فکری ارسطو و افلاطون را در باب دو مفهوم و رویکرد آرمان گرایی و واقع‌گرایی تبیین می‌کند. مفهوم‌هایی که پس از حدود ٢۵٠٠ سال هنوز مورد بحث‌ها و مناقشه‌های فراوان است. مطلب دوم در این بخش درباره دو مفهوم «انسان خوب» و «شهروند خوب» بر پایه اندیشه‌های ارسطو و پیامدهای برگزیدن هر یک در سیاستگذاری‌های کلان آموزشی و پرورشی است.
بخش دوم با عنوان «ماکیاولی» در سه نوشتار به تبیین، تحلیل و نقد اندیشه‌های سیاسی ماکیاولی و ارتباط آن با اخلاق، دین و عقلانیت با رجوع به آثار اصلی او می‌پردازد.
بخش سوم به فلسفه سیاسی هابز و لاک درباره آزادی، اقتدارگرایی، تساهل و مدارا، انقلاب، دموکراسی لیبرال و موضوع استقلال نهاد دین از حکومت می‌پردازد.
بخش چهارم که واپسین بخش این کتاب است از سویی بنیان‌های فکری و آموزه‌های روشنفکری را مورد بحث قرار می‌دهد و از سوی دیگر به نقد مکتب اخلاقی فایده‌گرایی می‌پردازد که در سده نوزدهم با اندیشه‌های جرمی بنتام، جیمز میل و جان استوارت میل در انگلستان به اوج خود رسید اما کماکان مکتب مختار و اصلی زمامداران سیاسی در جهان امروز است.
سپس فلسفه تفکیک قوا در اندیشه‌های مونتسکیو مورد بحث قرار می‌گیرد. دو مطلب پایانی این بخش یکی در مورد «خودکامگی اکثریت» در اندیشه‌های توکویل و دیگری دیدگاه‌های او درباره ارتباط میان دین و سیاست است. اهمیت و شاید وجه تمایز «خرد سیاسی» نسبت به سایر کتاب‌هایی که در این حوزه تا پیش از این منتشر شده را بتوان در این نکته دانست که مجموعه مطالب آن با نگاه به جامعه ایران و به ویژه بحران‌ها، کاستی‌ها، نیازها، ضرورت‌ها و خواسته‌های آن فراهم آمده است.
به اعتقاد نویسنده گرانیگاه این متن‌ها نیز چیزی جز شناخت خرد سیاسی و چگونگی دستیابی به آن و گسترش و ژرفا بخشیدن به آن در ایران امروز و فردا نیست.
　
معرفی کتاب « کانت به روایت ایرانی» / ما و فیلسوف مدرنیته
«کانت به روایت ایرانی» عنوان دومین کتابی است که از سید علی محمودی به تازگی منتشر شده است. وی پیش از این «فلسفه سیاسی کانت» را تالیف کرده بود. به گفته نویسنده، «کانت به روایت ایرانی»، پژوهشی درباره اندیشه‌های فلسفی کانت است که پس از «فلسفه سیاسی کانت» یعنی نخستین کتاب وی درباره کانت ادامه یافته است.
آشنایی مولف با کانت از آخرین سال‌های دهه ١٣٧٠آغاز شده و سپس بخش‌هایی از تحصیلات دوره دکتری‌اش را به آن اختصاص داده است.
در این اثر، مطالب «پیش زمینه‌های فهم صلح پایدار کانت» و «ایرانیان در مواجهه با نقدهای چهارگانه کانت» برای نخستین‌بار است که منتشر می‌شود. اما سایر مطالب آن پیش از این در نشریات و مجلاتی از قبیل «آیین»، «اطلاعات سیاسی- اقتصادی»، «اخلاق سیاسی» (دفتر برنامه‌ریزی اجتماعی و مطالعات فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری)، «پژوهش حقوق و سیاست» (دانشگاه علامه طباطبایی)، «جهان کتاب»، «کتاب ماه علوم اجتماعی»، «مطالعات انتقادی در فلسفه کانت»، مجموعه مقالات سمینار کانت (موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران) و «همشهری» منتشر شده که البته برای کتاب حاضر مجددا مورد بازنگری و مداقه قرار گرفته‌اند.
«کانت به روایت ایرانی» شامل چهار بخش و یک پیوست است؛ بخش اول با عنوان «کانت، فلسفه سیاسی و فلسفه تاریخ» است. این بخش شامل دو مطلب می‌شود اولی در واقع گزارشی فشرده از رساله فلسفه سیاسی کانت است و دومی به فلسفه تاریخ کانت می‌پردازد.
«کانت، اخلاق و سیاست» عنوان دومین بخش کتاب است که به رابطه اخلاق و سیاست در فلسفه انتقادی کانت، قابلیت‌ها و ظرفیت‌های کاربردی اخلاق کانتی و همچنین رویکرد جامعه جهانی به اخلاق کانتی می‌پردازد.
عنوان بخش سوم کتاب، «کانت و صلح پایدار» است که به بررسی و مداقه در پیش زمینه‌های فهم رساله صلح پایدار کانت و بازتاب آن در جهان امروز می‌پردازد.

«کانت به روایت ایرانی» عنوان آخرین بخش از کتاب سید علی محمودی است که در آن به پیشینه کانت‌شناسی در ایران با تمرکز به رساله‌های بنیادین کانت یعنی نقد عقل محض، نقد عقل عملی، نقد قوه حکم و همچنین موضوع فلسفه سیاسی (نقد چهارم) می‌پردازد. در این بخش سپس آموزه‌های راهگشا و درس‌آموز کانت در جهت اصلاح نظام سیاسی ایران و همچنین روابط سیاسی و اجتماعی در عرصه عمومی میان ایرانیان مطرح شده است. «کانت و ایران امروز» نیز دومین مطلبی است که در آخرین بخش این کتاب قرار گرفته است که در آن چگونگی انتقال اندیشه‌های فیلسوفان مغرب‌زمین به ایران و موضوع غفلت اندیشه‌های بنیادین، تاثیر خرد اندیشه‌های فیلسوفان مغرب زمین به ایران و موضوع غفلت از اندیشه‌های بنیادین، تاثیر خرد خود بنیاد بر قلمروهای روشنفکری ایرانی، تلاقی اخلاق کانتی و اخلاق عقلی معتزله، موضع روشنفکری ما در برابر اخلاق و نسبت آن با سیاست و حکومت، فلسفه تاریخ کانت و قرابت آن با دیدگاه‌های شیعیان درباره تاریخ، تفاوت انقلاب و نظام جمهوری و همچنین چرایی نیاز ما ایرانیان به اندیشه‌های کانت مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

چرایی خاموشی سیدحسن خمینی در قبال سخنان یکی از قم نشینان/سیدحسن همانقدر که علوم روز و ریاضی می‌داند، در فقه و اصول و فلسفه تخصص دارد و اهل تاریخ و کلام هم هست
در صفحه ۱۱ اعتماد، گزارشی با عنوان «سیدحسن خمینی عالم به سیاست، دوری از سیاست» منتشر شده و مجتبی حسینی به بررسی جایگاه علمی و اجتماعی و سیاسی وی پرداخته است. از عدم حضور وی در مراسم تحلیف دور دوم احمدی نژاد تا تاکید به چهره‌های بیت امام‌ و رسانه‌های منتسب به این جریان که به هیچ‌وجه، هیچ واکنش و پاسخی به سخنان اخیر مصباح‌یزدی نشان ندهند. در بخش هایی از این گزارش آمده است:
« ١٨ روز دیگر سید حسن خمینی ۴٣ سالگی را پشت سر می‌گذارد و در اول مرداد ماه ۴۴ ساله می‌شود. او اما در این سن و سال به اوج پختگی رسیده و می‌شود گفت که شاهد مثال امروزی این بیت لسان‌الغیب است که سروده بود: که ‌ای صوفی شراب آنگه شود صاف/ که در شیشه بماند اربعینی.
سید حسن خمینی اربعین حیات خود را به میانه نرسانده و در اوج جوانی علامه خوانده می‌شود چرا که او پای در جای پای پدربزرگ خود در فقه و اصول و فلسفه گذاشته است.
سیدحسن خمینی محبوب است. در مجلس بزرگان وقتی ورود می‌کند همه به دیدن قامتش، قیام می‌کنند؛ از آیات نظام تا ورزشکاران و هنرمندان، از مسوولان نظام تا سیاستمداران جناح‌ها. در جوانی به اوج محبوبیت و معرفت و کمال رسیده است اما جوانی نمی‌کند. حتی اگر فرزندانش از او بخواهند عکسی برای اینستاگرام‌شان با آنها بیندازند بدون عبا و عمامه جلوی دوربین فرزندانش می‌رود اما سید حسن، در دیدارهای رسمی همیشه ابهت خمینی را به همراه دارد.

او در ۴۴ سالگی متفقه فی‌الدین است. هر‌چه هست ژن خمینی در وجود او‌ست. همانقدر که در علوم روز و ریاضی می‌داند، در فقه و اصول و فلسفه تخصص دارد.
عالم به سیاست است اما سیاسی‌کاری نمی‌کند. هر‌چقدر از سیاست دوری می‌کند و پرهیز دارد اما سیاسیون پرهیزی از او. همین است که سیاستمداران از چپ و راست برای دیدارش، نوبت می‌گیرند.
می‌داند کیست و از چه خاندانی است. بر‌خلاف خیلی‌ها زود احساساتی نمی‌شود و تحت‌تاثیر «له و علیه»ها قرار نمی‌گیرد. می‌داند وارث چه ارثیه‌ای است و کیست و چه باید بگوید و چه رفتاری نشان دهد. همین است که هر حرفی نمی‌زند مگر به وقتش. رمز ماندگاری و محبوبیت را بلد است. تاریخ را خوب خوانده و می‌داند که کم و کاستی‌های امروز کشور چیست.
روز و روزگار خمینی جوان تنها با فقه و اصول و سیاست و شریعت سپری نشده چرا که او اهل تاریخ و کلام و رسانه و فلسفه هم هست. جدای از اینها او اهل ورزش به ویژه فوتبال است. در کنارش به دیدن فیلم و رانندگی هم علاقه دارد و مسیر ١٢١ کیلومتری تهران تا قم را خود با احتیاط رانندگی می‌کند.
همه اینها نشانگر آن است که سید حسن خمینی سعی می‌کند تا به همه وظایفش درست عمل کند؛ هم وارث خوبی برای خمینی‌ها در علوم حوزوی باشد، هم اعتبار فامیلی خود را فدای سیاستمداران نکند، هم به مسوولیت‌هایش در قبال خانواده عمل کند و هم آنکه با ادراکی درست از موقعیت و جایگاه خود بتواند نقش تاریخی خود را در بزنگاهی تاریخی ایفا کند. همین است که باید گفت سید حسن خمینی اهل منطق است. به‌راحتی در دام و تله دیگران گرفتار نمی‌شود.
او جدای از همه اینها وارث اعتماد و محبوبیت پدربزرگ خود به هاشمی‌رفسنجانی هم هست. همین بوده که در عصر عسرت هاشمی‌رفسنجانی و برای حفظ احترام خود در سپهر سیاسی ایران دست از هاشمی برنداشت و پای حمایت از او ایستاد. می‌دانست که این حمایت برایش بی‌هزینه هم نیست. شاید نمی‌توانست پیش‌بینی کند در کنار مرقد پدربزرگش، تندروها و افراطی‌ها بر او بتازند و نگذارند سخنرانی‌اش به اتمام برسد اما بی‌شک برای سیدحسن خمینی مسجل بود که برایش حرف و حدیث می‌سازند. این را از دو سه سال قبلش فهمیده بود؛ جایی که یکی از سایت‌های نزدیک به محمود احمدی‌نژاد پس از دیدار سید‌حسن خمینی با یکی از گروه‌های سیاسی مطلبی را با عنوان «راز لپ‌های گل‌انداخته سیدحسن خمینی» منتشر کرد. مقاله‌ای که باعث شد تا آیت‌الله محمدرضا توسلی، مسوول دفتر امام خمینی هنگامی که در جلسه مجمع در مورد این توهین‌ها صحبت می‌کرد، دچار سکته قلبی شده و پس از انتقال به بیمارستان جان سپرد. سید‌حسن پس از این بود که وعظ و خطابه‌ای نکرد مگر آنکه در نکوهش تندروی و افراطی‌گری سخن بگوید. خمینی جوان در کنار این حرف‌ها سعی کرد تا ریشه این اعتراض و گلایه خود را برای افکار عمومی نمایش دهد. همین بود که در مراسم تنفیذ و تحلیف محمود احمدی‌نژاد برای دوره دوم ریاست‌جمهوری شرکت نکرد و از دیگر‌سو برای نخستین‌بار در مراسم هفته دولت در مرقد امام خمینی، از محمود احمدی‌نژاد استقبال نکرد. هر‌چند بعدها با احمدی‌نژاد سلام و علیک کرد اما او را باید از شیوخ مقابله‌کننده با تندروی و افراطی‌گری و طرفدار اعتدال دانست.
همین اعتدال‌گرایی او بود که باعث شد تا در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲، به همراه هاشمی‌رفسنجانی، رییس دولت اصلاحات و علی اکبر ناطق نوری طی بیانیه‌ای از حسن روحانی حمایت کند. حالا هزینه این حمایت و علامه خطاب شدن از سوی هاشمی را در آستانه ۴٣ سالگی باید بدهد. از جمله این هزینه‌ها سخنان اخیر آیت‌الله محمد تقی مصباح‌یزدی است که چندی پیش در مورد «رفوزه شدن بستگان امام خمینی» و حتی تشبیه آنان به «ابوجهل» که حق را می‌شناسند اما انکار می‌کنند سخن گفته است. اما واکنش سید‌حسن خمینی به این اظهارات آیت‌الله مصباح‌یزدی شاید چیزی نبود که تندروها و افراطی‌ها به دنبالش بودند. خمینی جوان به چهره‌های بیت امام‌خمینی و رسانه‌های منتسب به این جریان اعلام کرده است که به هیچ‌وجه، هیچ واکنش و پاسخی به سخنان اخیر مصباح‌یزدی نشان ندهند. «سکوت» سید حسن خمینی در برابر حرف‌های آیت‌الله مصباح‌یزدی چیزی نیست جز هویدا‌کننده این واقعیت که او در اوج جوانی به پختگی رسیده است. هر‌چه هست سید‌حسن، خمینی است و یک عنصر حیاتی در آینده نظام سیاسی ایران.»

دیگر عناوین منتشر شده در روزنامه امروز، از این قرار است:
یادداشت « ضیافت آفتاب/اعجاز قرآن کریم» بخش نهم؛ به قلم سید محمد علی ایازی، استاد حوزه علمیه قم
سردار جزایری: تهدیدات نظامی این روزهای امریکا پاسخ‌های کوبنده به دنبال دارد
همکاری حسین علیزاده و علیرضا قربانی؛ علیزاده: نیم قرن کار کردیم مجوز لازم نداریم
روکردن سوژه‌های نو، کار دست علیخانی داد؛ ماه عسل سیما توبیخ شد
گزارش «اعتماد» از اختلاف انتخاباتی میان دو نهاد روحانی اصولگرایان؛ احتمال کناره‌گیری جامعه مدرسین حوزه علمیه قم از انتخابات مجلس دهم
انتقام مرگبار دولت مصـر از اخوان‌المسلمین
جنایتی دیگر از بوکوحرام