«ایزدیها» اقلیتی در برابر تروریست‌های مدعی اسلام
شاید بایستی خونی ریخته شود و یا جانی گرفته شود تا گوشه‌ای دیگر از جلوه‌های رنگارنگ ادیان و مذاهب رخ بنماید. این بار در عراق و با ریختن خون ده‌ها نفر و آوارگی هزاران نفر، نام «ایزدیها» به گوش رسانه‌ها و مردم سراسر جهان رسید.
شاید بایستی خونی ریخته شود و یا جانی گرفته شود تا گوشه‌ای دیگر از جلوه‌های رنگارنگ ادیان و مذاهب رخ بنماید. این بار در عراق و با ریختن خون ده‌ها نفر و آوارگی هزاران نفر، نام «ایزدیها» به گوش رسانه‌ها و مردم سراسر جهان رسید. به کنیزی گرفته شدن زنان ایزدی در سنجار عراق به دست تروریست‌های داعش، به اسارت رفتن 200 خانواده و آوارگی هزاران ایزدی در بیابان‌های اطراف سنجار، کشته شدن ده‌ها کودک از تشنگی، انفجار زیارتگاه آنان و اجبارشان به پذیرش دین اسلام از جمله خبرهایی است که این روزها درباره ایزدیها به گوش می‌رسد.
به گزارش دین آنلاین ایزدیها که تا چندی پیش با نام تحریف شده «یزیدی‌ها» و طایفه‌ای شیطان‌پرست کم و بیش شناخته می‌شدند، در حقیقت گروهی از طوایف کردتبار هستند که به آیین پیشینیان خود که آمیزه‌ای از ادیان پیش از اسلام هم‌چون زرتشتی‌گری، مانی، مهرپرستی و بهدینی با رگه‌هایی از اسلام، یهودیت، مسیحیت نسطوری و تصوف پایبندند. آیین آنان در حقیقت شاخه‌ای از «اهل حق» یا «یارسان» است. رمزآلود بودن، حفظ سر و میراث‌بری از عقاید پیش از اسلام، از خصوصیان مشترک این دو طایفه است.
همین جمعیت اندک پانصد هزار نفری و یا به گفته خودشان حدوداً یک و نیم میلیون نفری ایزدیها در کشورهای عراق، ترکیه، روسیه، گرجستان، آلمان، سوریه، سوئد و گرجستان پراکنده‌اند اما مرکز اصلی تجمع آنان عراق، ترکیه و سوریه است.
آنان خود را «داسنی» و دین‌شان را «ازدایی» می‌نامند؛ کتاب‌های مقدس‌شان «مصحف رش» شامل ادعیه و سرودهای مذهبی و «جلوه» شامل اصول اعتقادی است.
ملک طاووس از بزرگان دینی آنان در گذشته‌های دور است و طاووس، نماد فرشته اعظم در نزد ایزدیان است.
در قرن ششم هجری کتابی با نام «الیزیدیه و منشأ نحلتهم» به وسیله احمد تیمور پاشا درباره عقاید و آداب ایزدیها نوشته شده است.
این که پیروان دیگر ادیانی که در اطراف ایزدیها زندگی می‌کنند آنان را با نام شیطان‌پرست خطاب کرده‌اند، شاید چندان دور از حقیقت نباشد چرا که ایزدیها شیطان را دشمن اصلی انسان نمی‌دانند بلکه او را مقرب‌ترین فرشته خداوند و نخستین آفریده او می‌دانند که ملک طاووس نام دارد. ملک طاووس چون از فرمان الهی در سجده نمودن بر آدم اجتناب کرد، بر تقربش در درگاه الهی افزوده شده و خداوند اداره جهان را به او سپرد.
ایزدیها جامعه بسته‌ای دارند و با پیروان دیگر ادیان ازدواج نمی‌کنند. آنان مانند مسیحیان غسل تعمید و مراسم عشای ربانی دارند و مانند مسلمانان به ختنه کودکان پایبندند و در عین حال اعتقاد هم‌چون زرتشتی‌گری اعتقاد به ثنویت دارند. اعتقاد به تناسخ نیز از نشانه‌های تأثیر تصوف و ادیان شرقی در این طریقه است. قبله‌شان خورشید است و روزانه چهار بار به سوی خورشید نماز می‌گزارند و در نیم‌روز نیز به سوی مزار «شیخ عدی» از بزرگان طریقه خود نماز می‌گذارند.
گرچه صدام حسین می‌کوشید آنان را به اعتبار برخی اعراب ایزدی و این که «شیخ عدی» از بزرگان ایزدیها عرب‌تبار بوده، ایزدیان را عرب‌تبار بنامد و به سوی خود جلب کند، اما برخی جوانان ایزدی با وارد شدن در گروه‌های پیشمرگه کرد دست به مبارزه با صدام حسین زدند.
هم‌اینک ایزدیها همانند دیگر اقلیت‌های ساکن در عراق دارای نمایندگانی در مجلس محلی کردستان عراق و مجلس ملی عراق دارند.
دین آنلاین پیشنهاد می کند گزارش زیر درباره ایزدیان را نیز که بی بی سی منتشر کرده بخوانید:
بین قربانیان گوناگون پیشروی‌های "داعش" در خاورمیانه یک گروه ۵۰ هزار نفری ایزدی یا ایزدیها هم هستند که در کوه‌های شمال غرب عراق بدون آب و آذوقه گرفتار شده‌اند. این گروه پر رمز و راز عمیقا باورمند به دین خود کیستند؟
توجه ناگهانی به آنها به خاطر مخمصه‌ای که در آن گرفتار شده‌اند، بسیار بیشتر شده است. ایزدیها نمی‌خواهند زیر نورافکن توجه بین‌المللی باشند. به خاطر باورهای غیرمعمول، آنها را بی‌انصافانه "شیطان‌پرست" نامیده‌اند. آنها از قدیم توانسته‌اند خود را در جوامع کوچک و پراکنده در شمال غرب عراق، شمال غرب سوریه و جنوب شرق ترکیه حفظ کنند.
تخمین شمار ایزدیها امروز دشوار است. آمار مختلف بین ۷۰ هزار تا ۵۰۰ هزار را نشان می‌دهد. جمعیت ایزدی‌هایی که ارعاب شده‌اند، به آنها بهتان زده شده و تحت آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، در سده گذشته بطور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است. مانند اقلیت‌های دیگر دینی این منطقه، مثل علوی‌ها و دروزی‌ها تنها می‌شود ایزدی متولد شد، گرویدن به این مذهب ممکن نیست.
مقدس‌ترین معبد ایزدیها در لالش در شمال موصل
آزار و اذیت ایزدی ها در قلب مناطق مسکونی آنها در کوهستان سنجار(شنگال) در غرب موصل که این روزها صورت می‌گیرد، بر پایه درک غلط از نام آنها است. سنی‌های افراطی مثل "دولت اسلامی" باور دارند که این از نام یزید بن معاویه (۶۴۷-۶۸۳ میلادی)، خلیفه بسیار نامحبوب دوم سلسله اموی است.
ولی پژوهش‌های تازه ثابت کرده‌اند که این نام هیچ ربطی به یزید و همچنین به شهر ایرانی یزد ندارد ولی می‌گویند از واژه فارسی ایزد مشتق شده است که به معنی الهه یا رب‌النوع است. نام ایزدی، که ایزدیها خود را به آن می‌نامند، به معنی "پرستندگان خدا" است.
دسیان (جمع آن دواسان) نامی که آنها بر خود می‌گذارند، از یک نام نسطوری قدیمی (نسطوری‌ها مسیحیان باستانی در خاورمیانه (شرق) هستند) گرفته شده است. بسیاری از باورهای ایزدیها از مسیحیت مشتق شده است. آنها هم به انجیل و هم به قرآن احترام می‌گذارند. ولی بسیاری از آیین‌های آنها تنها به صورت شفاهی منتقل شده‌اند.
در ارتباط با پنهان نگاهداشتن بخشی از کیش ایزدیها درک نادرستی از ارتباط این آیین با فلسفه دوگانگی جهان زرتشتیان (نور و تاریکی) و حتی خورشید‌پرستی ایجاد شده است.
پژوهشگران در سال‌های اخیر نشان داد‌ه‌اند که زیارتگاه‌ها (معابد) آنها اغلب با تصویر خورشید آراسته شده و گورهای آنها به سمت شرق، در جهت طلوع آفتاب هستند و آنها عناصر مشترک زیادی با اسلام و مسیحیت دارند.
کودکان به دست یک پیر (موبد) با آب متبرک غسل تعمید داده می‌شوند، در زمان ازدواج، پیر یک نان را دو نیمه می‌کند و نیمی از آن را به عروس و نیمه دیگر را به داماد می‌دهد. عروس در لباس سرخ از کلیساهای مسیحی بازدید می‌کند.
در ماه دسامبر، ایزدیها سه روز روزه می‌گیرند و بعد از آن با پیر خود شراب می‌نوشند. از روز پانزدهم تا بیستم سپتامبر ایزدیها مراسم زیارت همگانی سالانه از آرامگاه شیخ عدی در لالش، در شمال موصل را برگزار می‌کنند که طی آن در رودخانه یک مراسم آیینی غسل دارند. ایزدیها همچنین مراسم قربانی حیوانات و ختنه دارند.
تصاویر ملک طاووس همه‌جا در معابد، زیارتگاه‌ها و گورهای ایزدیها وجود دارد
نام خدای آنها (بالاترین مرتبه ربانی) یزدان است. تصور بر آن است که او در چنان منزلت بالایی است که نمی‌تواند مستقیما پرستش شود. نقش این مرتبه الهی در عین حال نقشی غیرفعال است. او خالق جهان است ولی نگهدارنده آن نیست. هفت روح (فروهر) بزرگ از او منبعث شده‌اند که مهمترین آنها فرشته طاووس یا آنطور که در آیین ایزدی نامیده می‌شود، ملک طاووس، قیم اراده الهی است. در آیین مسیحیت باستانی طاووس نماد بدمنشی بود بخاطر آنکه گفته می‌شد گوشت او فاسد نمی‌شود. ملک طاووس در باور ایزدیها نفس آغازین الهی و از او جدا ناشدنی است و با این ارزیابی آیین ایزدی تک‌خدایی است.
ایزدیها پنج بار در روز ملک طاووس را عبادت می‌کنند. نام دیگر او شیطان است که در عربی به فرشته رانده شده از درگاه خدا گفته می‌شود. همین موجب شده که به ایزدیها انگ اشتباه "شیطان‌پرست" زده شود. ایزدیها به تناسخ اعتقاد دارند، به این معنی که روح به طور متناوب تا تطهیر کامل در جسم حلول می‌کند و به این شکل کاربرد دوزخ از بین می‌رود.
بدترین سرنوشت برای یک پیرو آیین ایزدی، رانده شدن از جامعه ایزدی است چرا که این به معنی آن است که روح او دیگر هرگز پیشرفتی نمی‌کند. گفتگو با هر دین و آیین دیگر هم برای آنها مطلقا ناممکن است.
در مناطق دورافتاده جنوب شرقی ترکیه به سوی مرزهای سوریه و عراق، روستاهای قبلا فراموش شده ایزدیها با خانه‌های تازه‌سازی که خود پیروان این آیین ساخته‌اند، رنگ زندگی به خود می‌گیرند. بسیاری از ایزدیها حالا بعد از آنکه حکومت ترکیه آنها را راحت گذاشته، از تبعید باز‌می‌گردند.
علیرغم قرن‌ها ایذا و آزار ایزدیها، آنها هرگز باورهای خود را رها نکردند. این مسئله گواه درک بالای آنها از هویت و قدرت شخصیت خود است. اگر افراطی‌های گروه "دولت اسلامی" (داعش سابق)، ایزدیها را از عراق و سوریه بیرون کنند، احتمال دارد که بسیاری از آنها در مناطق جنوب شرق ترکیه سکنی گزینند. این بخش از ترکیه جایی است که ایزدی ها بدون آنکه مورد آزار و اذیت قرار گیرند، با اعتقاداتشان زندگی کنند.
زنان ایزدی در مناطق دورافتاده سنجر لباس‌های سنتی سفید می‌پوشند
دختران یک مدرسه دینی ایزدی در مجاورت معبد لالش سرود و دعا می‌خوانند
شاید بایستی خونی ریخته شود و یا جانی گرفته شود تا گوشه‌ای دیگر از جلوه‌های رنگارنگ ادیان و مذاهب رخ بنماید. این بار در عراق و با ریختن خون ده‌ها نفر و آوارگی هزاران نفر، نام «ایزدیها» به گوش رسانه‌ها و مردم سراسر جهان رسید.
