دین، جنسیت و اقلیت جنسی

صلح‌پژوهان مدت‌ها است متوجه شده‌اند که دانش‌های بومی منجر به برنامه‌ریزی کاربردی‌تر و مؤثرتر می‌شود. با این حال، دانش جنسیت و هویت‌های تراجنسیتی و همچنین شیوه‌های فرهنگی مرتبط با آن علیرغم اینکه اغلب معانی نمادین، مذهبی و سیاسی بسیار مهمی دارند عمدتاً مغفول مانده است.

جنسیت و اقلیت جنسی[1] ([2]GSM) در زمینه‌های دینی اغلب در مقایسه با موضوعاتی مانند سیاست، خشونت و صلح، به صورت حاشیه‌ای تلقی می‌شوند. با این حال، در سال‌های اخیر شاهد این رویکرد هستیم که فرآیندهای صلح، جنسیت و اقلیت‌های جنسی را به اهداف مثبت و منفی ارتقا می‌دهند.

اقلیت جنسی اغلب در زمینه‌های دینی به گونه‌ای ظاهر می‌شود که صلح‌پژوهان ممکن است انتظار نداشته باشند. کویت اخیراً قانونی را لغو کرد که در آن «تقلید از جنس مخالف» را پس از استفاده از این قانون برای هدف قرار دادن افراد تراجنسی غیرقانونی اعلام کرد.

در فوریه امسال، یک زن تراجنسیتی در پاکستان با تبدیل شدن به اولین پزشک تراجنسیتی در پاکستان بسیار خبرساز شد.

این مثال‌ها نشان می‌دهد که جنسیت و اقلیت‌های جنسی صرفاً به این دلیل که دین، نیروی قدرتمندی در یک جامعه خاص است، در حاشیه وجود ندارند. بنابراین ضرورت دارد صلح‌پژوهان با اقلیت‌های جنسیتی و جنسی تعامل داشته باشند.

با کاوش در پیوند اقلیت جنسی و جوامع دینی، می‌توان جوامع بومی را بهتر شناخت و اطمینان حاصل کرد که فرآیندهای صلح اقلیت جنسی را در حاشیه نمی‌گذارند.

 

چرا رابطه بین اقلیت جنسی و دین نادیده گرفته شده است؟

از آنجایی که سرعت بررسی رابطه اقلیت جنسی و دین قابل توجه نیست، باید در نظر گرفت چرا این تلاقی وهله اول مورد بررسی قرار نگرفته است و اغلب اشتباه درک شده است.

تاکنون انگیزه کمی برای بررسی رابطه اقلیت جنسی ودین در زمینه ایجاد صلح وجود داشته است. یک دلیل این فرضیه است که جنسیت و اقلیت‌های جنسی سکولار هستند و اینکه جوامع مذهبی عموماً با اقلیت جنسی دشمنی دارند.

برخی از مطالعات نشان می‌دهد که وضعیت بسیار پیچیده‌تر از آن چیزی است که ما فکر می‌کنیم. اغلب این نگرانی وجود دارد که تلاقی رابطه دین و اقلیت جنسی می‌تواند بحث برانگیز یا خطرناک باشد. این در حالی است که بسیاری از جوامع مذهبی و اعتقادی اقلیت‌های جنسی را منحصر به فرد و بخشی از زندگی روزمره و تاریخ به شمار می‌آورند.

 

اقلیت جنسی در جوامع دینی

اقلیت جنسی ممکن است نقش‌های مختلفی را در جوامع مذهبی ایفا کند. در برخی موارد، عناصر اقلیت جنسی و دین ممکن است به عنوان بخشی از هویت یک فرد یا گروه با یکدیگر در هم تنیده شوند. برای مثال، در هند، یک گروه اقلیت جنسی به نام هجیرا وجود دارد که به عنوان راهب و شفا دهنده محلی ساکن هستند. بازنمایی جنسیتی آنها یک زن است، اگرچه در بدو تولد مرد هستند.

آن‌ها از نظر نقش‌ها و مسئولیت‌های اجتماعی خود به کشیش‌های مسیحی مجرد نزدیک‌تر هستند تا زنان ترنس امریکایی زیرا بسیاری از آن‌ها اغلب مجرد هستند. آن‌ها یک اقلیت جنسیتی و جنسی هستند که نقش وهویت آن‌ها بر اساس اعتقاد مذهبی تثبیت شده است.

اقلیت جنسی برای جست‌وجوی منابع مشترک مورد نیاز خود از جمله سرپناه، ایمنی، مراقبت‌های پزشکی، پشتیبانی قانونی گرد هم آمده است. در سرتاسر جهان، پناهگاه‌ها، خانه‌ها و سازمان‌های اجتماعی که برای اقلیت‌های جنسی طراحی شده‌اند که از آن‌ها در برابر خشونت محافظت می‌کنند و افرادی را با شکاف‌های قومی و مذهبی دور هم جمع می‌کنند که هویت آن‌ها ممکن است از مرزهای معمولاً سخت مذهب، قومیت، طبقه و طبقه عبور کند.

مجمع کرامت پاکستان، نمونه‌ای از این پدیده است. تجارت و مبادلات تجاری اقلیت جنسی با کشورهای مستقل از جمله مسلمانان بلوچ، افغان، پاکستانی، هزاره و سنی شاهدی بر این گفتار است. ممکن است بسیاری از افراد تراجنسیتی‌ها را در حاشیه صلح و درگیری تلقی کنند اما در مورد پاکستان، وضعیتی را می‌بینیم که گروه اقلیت مذهبی، زنان هزاره، از شراکت با گروهی که شامل زنان تراجنسیتی است، سود می‌برند.

این کار در مورد آزادی دینی و آزادی از آزار و اذیت دینی، نمونه بارزی است که چگونه اقلیت جنسی می‌تواند در دستور کار صلح‌پژوهان قرار گیرد.

در همه ادیان، گروهی از مردم به عنوان اقلیت جنسی شناخته می‌شوند. برای کسانی که در ایجاد صلح فعالیت دارند و از قبل با جوامع دینی و مذهبی فعالیت می‌کنند، گام مهم این است که فراتر از رویکرد «موافق تا مخالف» در مورد جنسیت و اقلیت‌های جنسی تلاش کنند.

 

ارجاعات:

[1]. اقلیت جنسی منظور ترنس‌هایی هستند که نه مذکر و نه مؤنث هستند

[2]. gender and sexual minorities (اقلیت جنسی)

منبع مؤسسه صلح ایالات متحده
مطالب مرتبط
درج دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.