عجله برای رفتن به جهنم!

مفتی اعظم عربستان سعودی برای اولین بار و برخلاف مواضع معمولی خود، عاملان حملات انتحاری را جنایتکار و مستحق ورود به جهنم دانست.

روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود در مطلبی با عنوان «عجله برای رفتن به جهنم! » آورده است:

 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

شیخ عبدالعزیز آل الشیخ، مفتی اعظم عربستان سعودی، برای اولین بار و برخلاف مواضع معمولی خود، عاملان حملات انتحاری، که با فتوای مفتیان وهابی با منفجر کردن خود اقدام به کشتن مردم می‌کنند، را جنایتکار و مستحق ورود به جهنم دانست.

مفتی اعظم عربستان سعودی در دانشگاه «ترکی بن عبدالله» ریاض در پاسخ به دانشگاهیان که از وی پرسیدند حکم افراد مسلمانی که با کمربندهای انفجاری و با ادعای شهادت به منفجر کردن خود و کشتن دیگران اقدام می‌کنند چیست؟ گفت: «کشتن دیگران از گناهان کبیره است و کسانی که خود را با این شیوه می‌کشند جنایتکارانی هستند که برای رفتن به جهنم عجله می‌کنند،‌ خود را می‌کشند و دیگران را نیز نابود می‌کنند.»

جالب است که شیخ عبدالعزیز آل الشیخ برخلاف اظهارات همیشگی خود، نکات دیگری نیز در تقبیح و محکوم ساختن افرادی که مرتکب عملیات انتحاری می‌شوند گفته و موضوع را بسیار داغ و پراهمیت دانسته است. وی در ادامه پاسخی که در دانشگاه «ترکی بن عبدالله» داد، افزود: «این افراد از راه خدا منحرف شده‌اند، افکارشان تغییر کرده و عقولشان با شر و فساد عجین شده بطوری که فرق میان حق و باطل را تشخیص نمی‌دهند.» وی این نکته را هم گفت که: «عملیات انتحاری از ابزار و وسائل دشمنان اسلام علیه جوانان مسلمان است و چنین افرادی برای هلاکت خود و جامعه به عنوان وسائل و ابزاری توسط دشمنان اسلام مورد استفاده قرار می‌گیرند و هر روز گروهی از مردم را با این اقدام زشت هدف قرار می‌دهند.»

این فتوای غیرمنتظره مفتی اعظم عربستان سعودی، هر چند بسیار دیر صادر شده ولی اقدامی قابل توجه است و در عین حال این سؤال مهم را مطرح می‌کند که چه چیز باعث شده وی مبادرت به صدور این فتوا کند؟

این سؤال هنگامی بیشتر اهمیت پیدا می‌کند که به سابقه فتواهای مربوط به عملیات انتحاری و انواع و اقسام کشتارها، تجاوزها و تخریب‌ها علیه مسلمانان در کشورهای عراق، سوریه، افغانستان و پاکستان در سال‌های اخیر توجه کنیم و به یاد بیاوریم که ۲۶ مفتی سلفی در سال ۱۳۸۴ با صدور فتوائی در پوشش وجوب جهاد در عراق، پیروان خود را به کشتار مردم این کشور و تخریب اماکن مقدسه ترغیب و تشویق کردند، در سال‌های ۹۰، ۹۱ و ۹۲ عده‌ای از مفتیان سلفی عربستان با صدور فتاوای متعدد، کشتار علویان سوریه، تجاوز به زنان آن‌ها و تصاحب اموال‌شان را مباح اعلام نمودند و در قالب ده‌ها فتوا دستور جهاد نکاح و انواع و اقسام فسادها و خیانت‌ها را علیه ملت‌های مسلمان صادر کردند که در نتیجه آن، ده‌ها هزار نفر کشته شدند، هزاران خانه ویران شد، بسیاری از خانواده‌ها آواره شدند، ظلم‌ها و خیانت‌ها و فسادهای ناگفتنی فراوانی رخ داد، کما اینکه این روزها نیز انتحاری‌ها در عراق به جان زائران حسینی افتاده‌اند و هر روز ده‌ها نفر را به شهادت می‌رسانند، و از همه مهم‌تر اینکه چهره اسلام با تبلیغاتی که غربی‌ها با استفاده از این اقدامات خلاف به عمل آوردند، در افکار عمومی جهان مشوه جلوه داده می‌شود. در این مدت و در برابر اینهمه فتوای خلاف و جنایات ناشی از این فتواها، آقای آل الشیخ مفتی اعظم عربستان سعودی ساکت ماند و در مواردی نیز با مفتیان همراهی کرد. با توجه به این سکوت و همراهی، اکنون سؤال اینست که چه چیزی موجب شده است مفتی اعظم عربستان سعودی فتوا به جنایتکار بودن عاملان عملیات انتحاری بدهد؟

 

نکته مهمی که می‌تواند به پیدا کردن جواب این سؤال منجر شود اینست که در عربستان سعودی، هیچ فتوائی به ویژه اگر با مسائل سیاسی مرتبط باشد بدون اجازه حاکمیت صادر نمی‌شود. وجود مفتی در عربستان یک امر تشریفاتی است و مفتیان همواره تابع دستور و مطیع فرمان حاکمان هستند. بنابراین، تردیدی وجود ندارد که فتوای شیخ عبدالعزیز آل الشیخ علیه عملیات انتحاری، آن هم با چند سال تأخیر، به دستور دولت عربستان صورت گرفته و دارای پشتوانه حکومتی است. اما اینکه انگیزه دولت عربستان برای گرفتن این فتوا از شیخ عبدالعزیز آل الشیخ چیست را می‌توان از تحلیل شرایط روز عربستان به دست آورد. تحلیل‌گران غربی این روزها با صراحت اعلام می‌کنند «آل سعود به زودی بهای حمایت خود از تروریست‌هایی که در سوریه به دستور آن‌ها آن‌همه انسان را کشته‌اند و آن‌همه خانه و مسجد و کلیسا و اماکن اداری و عمومی را ویران کرده‌اند را خواهند پرداخت.»

 

اکنون حاکمان عربستان به این نتیجه رسیده‌اند که تروریسم دست‌پرورده خودشان به زودی به دروازه‌های کشور عربستان نیز برسد کما اینکه اروپایی‌ها نیز نگرانی خود را از اینکه تروریسم موجود در سوریه به زودی به دروازه‌های قاره اروپا هم برسد و همان مشکلاتی را برای کشورهای اروپایی فراهم کند که برای مردم سوریه به وجود آورده است پنهان نمی‌کنند. بدین ترتیب، صدور فتوای حرمت عملیات انتحاری با سال‌ها تأخیر اکنون به این دلیل در دستور کار آل سعود قرار گرفته که مشکل خود عربستان حل گردد و جلوی ورود تروریسم با کلاه شرعی به سرزمینی که محل تولد آن است جلوگیری شود. بعید نیست اروپایی‌ها هم با وارد آوردن فشار بر آل سعود در این تصمیم‌گیری سهمی داشته باشند. البته شکست سیاست ضد سوری غرب و عربستان و قطر نیز یکی دیگر از عوامل پشت پرده این تصمیم می‌تواند باشد.

 

با روشن شدن ریشه اصلی صدور فتوای حرمت عملیات انتحاری توسط مفتی اعظم کشور عربستان، اکنون سؤال دیگری مطرح می‌شود که مستقیماً متوجه حاکمان عربستان است. سؤال اینست که با توجه به فرمایشی بودن فتواهای مفتیان سعودی و پشتوانه‌ای که این فتواها از دلارهای نفتی عربستان دارند، چه کسی برای رفتن به جهنم عجله کرده است؟ جوانان احساساتی و بی‌اطلاعی که کمربندهای انفجاری تهیه شده از دلارهای نفتی عربستان را منفجر می‌کنند و آن‌همه انسان بی‌گناه را به کشتن می‌دهند یا حاکمان عربستان که کارگردانان اصلی این صحنه هستند و مفتیانی که این عملیات با فتوای آن‌ها انجام می‌شود و مفتی اعظم عربستان که با سکوت و همراهی خود با آن‌ها مسبب آن‌همه خون‌ریزی و جنایت شدند؟
مفتی اعظم عربستان سعودی برای اولین بار و برخلاف مواضع معمولی خود، عاملان حملات انتحاری را جنایتکار و مستحق ورود به جهنم دانست.

مطالب مرتبط
درج دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.