مجیدی: در عربستان هنوز فیلم محمد رسول‌الله(ص) “مصطفی عقاد” اجازه اکران ندارد

مجیدی: عربستان سعودی با دلارهای نفتی خود، راه اکران فیلم محمد(ص) را در کشورهای عربی بسته است/ در عربستان همچنان فیلم محمد رسول‌الله(ص) "مصطفی عقاد" در محاق توقیف قرار دارد
اعتماد در صفحه 12 به انعکاس سخنان مجید مجیدی، کارگردان فیلم محمد(ص) پس از ماه‌ها سکوت پرداخته اما صحبت درباره حذف فیلمش از جشنواره اسکار را به زمانی دیگر موکول کرده است.
 
«زینب کاظم‌خواه» در این گزارش به گلایه مجیدی از «قرائت‌های زشت» و «غفلت» از دین اسلام و پیامبر(ص) و «عدم انجام کاری شایسته برای معرفی پیامبر اسلام(ص)» تصریح نموده است.
 
اعتماد از قول مجیدی نوشته است:
– تصور ما این بود که این فیلم می‌تواند دریچه‌ای جدید به زندگانی پیامبر(ص) باز کند اما متاسفانه راه این فیلم را از هر طرف بسته‌اند و از فیلمی که درباره کودکی پیامبر است، هم واهمه دارند.
 
-عربستان سعودی با دلارهای نفتی خود راه اکران در کشورهای عربی را بسته است، از طرفی دیگر دنیای غرب هم نمی‌خواهد تجلی اسلام در جهان هویدا شود و تلاش گسترده‌ای وجود دارد که راه این فیلم را ببندند.
 

-در کشورهایی مثل عربستان همچنان فیلم محمد رسول‌الله(ص) مصطفی عقاد در محاق توقیف قرار دارد. 
 
– علمای کشور هند با وجود ٣٠٠ میلیون نفر مسلمان فتوایی دادند که راه فیلم را به نوعی بسته است. 
 
-«محمد رسول‌الله (ص) » فیلمی نیست که تاریخ مصرف داشته باشد.
 
 
 
تأملاتی در روشنفکری ادامه دارد
روزنامه اعتماد در صفحه 7 به انتشار ششمین بخش از نوشتار موسی اکرمی، استاد فلسفه دانشگاه علوم تحقیقات با عنوان «تأملاتی در روشنفکری» پرداخته و در این نوبت به ادامه بحث «مبانی روشنفکری‌پژوهی» پرداخته است؛ به نظر می رسد ادامه این یادداشت با ترتیب چاپ هفتگی، کار مطالعه و حفظ زنجیره بحث از هفته‌های پیشین را دشوار ساخته است.

نگارنده که در بخش‌های پیشین این نوشتار، به 20 بند از این مبانی اشاره نموده بود، در این بخش به 2 بند دیگر اشاره کرده و به 30 مورد از مراحل گوناگون پژوهش اشاره کرده است:
 
٢١. عناصر منفی گریزناپذیر احتمالی در روشنفکری پژوهی.
٢٢. مراحل گوناگون پژوهش و لزوم توجه انتقادی به آن ها.
 

نگارنده برای تحقق درست «فرایند پژوهش درباره وجهی از وجوه روشنفکری، یا بعدی از ابعاد زندگی روشنفکران» به این بندها به عنوان مهم ترین بخش‌ها اشاره نموده است:

١) توجه به عوامل دخیل در روی آوری به موضوع مورد پژوهش و نقد و ارزیابی آن عوامل؛
٢) تعیین هدف خود از پژوهش در باره موضوع مورد نظر….
٣) دادن این اطمینان به خود که در پی درک حقیقت و عرضه آن بر دیگران است؛  
۴) مشخص کردن موضوع مورد پژوهش، یا جنبه‌های مورد توجه روشنفکری….
۵)رها شدن حداکثری از  تعصب‌ها و پیشداوری‌های فرقه یی و قومی و عقیدتی و جناحی و سیاسی و جنسیتی و نژادی….
۶) توجه انتقادی به پیش انگاشت‌های خود و فرضیه‌هائی که در پیوند با موضوع پژوهش و پرسش‌های آغازین وجود دارند یا طرح می‌شوند؛
٧) دستیابی به آگاهی حداکثری اولیه از موضوع پژوهش و ظرایف و دقایق ابعاد گوناگون آن؛
٨) کوشش برای توجه به زمینه پدیدآیی موضوع مورد پژوهش از یک سو، و درک دیدگاه کسانی که در روند پدیدآیی آن موضوع نقش داشته اند؛
٩) توجه حداکثری به پژوهش‌های دیگران و یافته‌های آنان در زمینه مورد نظر….
١٠) دریافت ضرورت پژوهش جدید، توسط خود، و بازگویی آن برای دیگران؛
١١) طرح پرسش‌های آغازین هر چه دقیق تر و روشن تر در باره موضوع پژوهش….
١٢) تدارک دیدن پاسخ‌هائی چونان فرضیه‌های پژوهش….
١٣) کوشش برای آزمودن پرسش‌ها طی پژوهش و تأیید یا نفی آن….
١۴) توجه به دیدگاه و معرفت‌شناسی خویش….
١۵) دستیابی به درک گسترده و ژرف از روش شناسی و انواع آن….
١۶) دستیابی به اطمینان حداکثری نسبت به سودمندی و کارایی و بهینگیِ همه جانبه ابزارهای خود در همه مراحل پژوهش….
١٧) گردآوری اطلاعات و داده‌های لازم با دقت بسیار و به تعداد لازم و کافی….
١٨) ملحوظ داشتن همه داده‌های گردآوری شده و قرائت درست آنها با بهره‌گیری از شیوه مناسب؛
١٩) داده کاوی و بررسی همه سویه داده‌ها و ترکیب آنها با بهره گیری از روش‌های درخور؛
٢٠)اقدام به جستجو و گردآوری داده‌های جدید تکمیلی….
٢١) همه جانبه نگری و توجه به همه ابعاد ذیربط….
٢٢)تفسیر و معناگزاری داده‌ها با روش درخور و دقت لازم؛
٢٣)مقایسه مناسب یافته‌ها و تفسیرهای خود با یافته‌ها و تفسیرهای دیگران….
٢۴) استدلال درست و استناد به شواهد کافی….
٢۵) بررسی و تکمیل مجدد پرسش‌های اصلی و فرعی….
٢۶) تدوین نتایج و دستاوردهای نهایی پژوهش….
٢٧) پذیرفتن نتایج پژوهش حتی در صورت ناهمسازی احتمالی؛
٢٨) نقد درخور اندیشه و کنش دخیل احتمالی در موضوع مورد پژوهش؛
٢٩) داوری میان یافته‌های نهایی خود و یافته‌های پژوهشگران دیگر؛
٣٠) عرضه توصیه‌هائی سودمند در باره چگونگی رویارویی با روشنفکری و روشنفکران بر پایه نتایج و دستاوردهای پژوهش.