هنر دینآنلاین؛ به‌مناسبت ده سالگی دینآنلاین
محمدرضا زائری: شاید اواخر سال ۱۳۹۱ بود که جناب آقای دکتر سیدعباس صالحی با پیشینه حسن ظن و لطفی که به این برادر کوچکتر خود داشتند، موضوع راه اندازی سایت “دینآنلاین” را مطرح کردند و پیشنهادی برای همکاری و راه اندازی آن داشتند.
متاسفانه علیرغم علاقه و ارادت فراوانم به ایشان و اعتقادی که به این کار داشتم توفیق پذیرش مسؤولیت و اداره آن را نیافتم، اما به خاطر دارم که در همان جلسات نخستین که بحث‌های کلی و مسائل بنیادین در تشریح فکر اساسی کار و تبیین ارکان و ایده پردازی‌های اولیه شکل می‌گرفت و اسم دوستانی جوان‌تر و توانمندتر برای مشارکت و همراهی به میان می‌آمد، همواره بر رویکردی عالمانه و منطقی و معتدل تأکید می‌شد.
طبیعی بود که از ایشان و دوستان حلقه همفکر و همنسلان خردمند و فرزانه‌شان جز این هم انتظاری نمی‌رفت و تجربه‌هایی مثل “پگاه حوزه” و پیش از آن مجله “حوزه” هم بر همین منوال منتشر شده بود.
دکتر سید عباس صالحی از سویی ریشه و خاستگاه حوزوی عریق داشت و نسب به پدری بزرگوار و دانشمند می‌رساند و از سوی دیگر خود جامع تحصیلات حوزوی تا سطح اجتهاد و تحصیلات دانشگاهی تا دکتری بود.
خوشفکری و نواندیشی او را همه می‌ستودند و قلم توانا و بیان عالمانه‌اش را تحسین می‌کردند.
وجاهت و مقبولیت لازم را هم برای گردآوردن نخبگان و فضلا را نیز داشت و چه کسی بهتر از ایشان برای سکانداری چنین کشتی و مرکبی در این دریای توفان زده رسانه و ارتباطات؟
اصلاً همین که یک نفر با انتساب به پایگاه سنتی قم، اقتضای دنیای جدید و ضرورتهای روزگار فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را درک کند و فعالیت رقبا را در بازار رسانه و پیام رصد کرده باشد و به تناسب این ضرورت‌ها به فکر تأسیس بنیادی نو و نهادی جدید بیافتد بالاترین حجت و بهترین دلیل بر صلاحیت و شایستگی او نیست؟
حال با دست خالی گرچه با عزمی استوار به میدان آمده بود و گرچه در نخستین ارزیابی‌ها از برآوردهای مالی سنگین هراسناک می‌شدیم اما تصمیم و اراده ایشان جدی‌تر از آن بود که سست شود و از این میدان کنار بکشند.
خوشبختانه “دین آنلاین” کار خود را آغاز کرد و دورادور می‌دیدم که جمعی از بهترین دوستان نخبه و شایسته را برای تحقق هدف ارجمند خویش گرد آورده است.
در این ده سال “دین آنلاین” فراز و نشیب‌های فراوانی را از سر گذرانده و به موفقیت‌هایی بسیار دست یافته است و بی تردید اگر حجب و حیای ذاتی دکتر صالحی و ملاحظات سخت گیرانه ایشان نبود یا اگر مانند برخی مؤسسات و مراکز از وابستگی‌ها و حمایت‌هایی خاص بهره مند بودند حتماً این پایگاه خبری و تحلیلی بیشتر و افزونتر دیده می‌شد و شهرت می‌یافت.
اما ارزش و اهمیت “دین آنلاین” این که در طول این ده سال با آرامش و متانت مخاطبان خاص خود را یافته و به آنان اطمینان داده که حاضر نیست به هر قیمتی اعتماد چشم‌ها و دلهای آنان را بفروشد.
در دنیای آشفته امروز که سوگمندانه رونق دین به سبب رفتارها و گفتارهای ناشایست مدعیان دینداری کاهش یافته و سیمای دین به خاطر خطاها و عمدهای منسوبان به دین مخدوش شده، حفظ این متانت در کار رسانه‌ای و پیش رفتن بر خط باریک عدالت و انصاف از هر زمان دیگر دشوارتر است.
هنر “دین آنلاین” این بوده که هم تعریف شفاف و هویت صریح خود در ساحت دین را نشان داده و از آن بازنگشته و هم در این فضا دچار اعوجاج و آشفتگی و تندروی یا کندروی نگشته و مأموریت نخستین خود را فراموش نکرده است.
