پنج نکته اصلی درباره گزارش سازمان ملل از نقض حقوق بشر در سین‌کیانگ

نکته اصلی گزارش کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل (OHCHR) این است که دفتر کمیسر شواهد معتبری از شکنجه و سایر موارد نقض حقوق بشر در سین‌کیانگ یافته‌است که احتمالاً برابر با “جنایت علیه بشریت” هستند.
این گزارش شامل ادعاهایی مبنی بر بستن دست و پای افراد به صندلی‌هایی موسوم به «صندلی ببر» و ضرب و شتم، تجاوز به زنان و بازداشت سایر افراد در سلول انفرادی برای مدت طولانی است. همچنین گزارش افرادی را توصیف می‌کند که «با ریختن آب در صورت‌هایشان تحت بازجویی قرار می‌گیرند».
سازمان‌های حقوق بشری دیگر مانند دیده‌بان حقوق بشر نیز جنایات ضد بشریت علیه اویغورها و سایر اقلیت‌های مسلمان ترک در سین کیانگ را گزارش داده‌اند. با این حال سازمان ملل متحد، آمریکا و دیگر دولت‌ها این اقدامات را نسل‌کشی نمی‌خوانند.

ضدافراط‌گرایی

گزارش سازمان ملل به شدت از دولت چین به دلیل دکترین ضد افراط‌گرایی که زیربنای سرکوب است، انتقاد می‌کند. در این بیانیه آمده‌است که قوانین و مقررات دولت مبهم و نامشخص است، به درستی تعریف نشده‌است و راه را برای تفسیر شخصی باز می‌گذارد. همچنین تعداد زیادی از اعمالی که به افراط‌گرایی مرتبط نیستند، در لیست نشانه‌های افراط‌گرایی در چین قرار گرفته‌اند مانند داشتن ریش یا حساب کاربری در شبکه‌های اجتماعی. شاخص‌هایی که ممکن است صرفا تجلی انتخاب شخصی، عمل به باورهای دینی اسلامی و یا بیان مشروع عقیده باشند.

بازداشت مستبدانه

گزارش سازمان ملل نشان‌دهنده سطح گسترده‌ای از بازداشت افراد در قالب مدارس و مراکز آموزشی به ویژه از سال‌ ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ است. این گزارش با ادعاهای پکن مبنی بر اینکه این تسهیلات مدارس یا مراکز آموزشی هستند که شرکت کنندگان می توانند آزادانه به آن بپیوندند و یا آن را ترک کنند، مغایرت دارد. در این گزارش آمده است که این گونه قرار دادن افراد در محلی خاص بدون رضایت آنها محروم کردن آنها از آزادی است.
دو سوم از بازداشت‌شدگان سابق که با OHCHR مصاحبه کرده‌اند، گزارش داده‌اند که قربانی رفتارهایی به منزله شکنجه یا سایر اشکال بدرفتاری بوده‌اند.

کار اجباری

این گزارش همچنین با رد اتهامات کار اجباری توسط پکن مخالفت می‌کند و آن را با درجاتی از تبعیض و اجبار همراه می‌داند. در این بیانیه آمده است که طرح‌های کارگری دولت چین ارتباط نزدیکی با چارچوب ضد افراط‌گرایی و بازداشت مستبدانه دارد که “نگرانی‌هایی را از نظر میزانی که چنین برنامه‌هایی می توانند کاملاً داوطلبانه باشند ایجاد می‌کند.”

داروهای اجباری و سوء استفاده جنسی

گزارش‌ سازمان ملل درباره اجبار افراد بازداشت‌شده به مصرف یا تزریق دارو بدون اینکه آنها درباره ماهیت دارو اطلاع داشته باشند، داده‌هایی ارائه داده‌است. همچنین ادعاهای فراوانی از وقوع خشونت و سوء استفاده‌های جنسی در بازداشتگاه‌های سین کیانگ گزارش شده‌است.

اجرای اجباری سیاست تنظیم خانواده

علاوه بر این، گزارش نشان می‌دهد که دولت چین «بین افزایش تولد کودکان و «افراط‌گرایی» مذهبی ارتباط واضحی برقرار کرده‌است. «نشانه‌های معتبری مبنی بر نقض حقوق باروری از طریق اجرای اجباری سیاست‌های تنظیم خانواده مانند سقط جنین اجباری، پیشگیری از بارداری و عقیم‌سازی اجباری در سین‌کیانگ وجود دارد.» این گزارش خاطرنشان کرد که نرخ عقیم‌سازی سین‌کیانگ ۲۴۳ عمل برای هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است، در حالی که میانگین ملی در چین ۳۲ عمل است.