طالبان و کمک‌های بشردوستانه به افغانستان؛ «از تقاضای کمک‌های بیشتر تا ادعای حیف و میل و تبعیض»

وزارت امور خارجه طالبان امروز نشستی را برای جمع‌آوری کمک به آسیب دیدگان حوادث طبیعی اخیر در افغانستان، راه اندازی کرد و خواستار کمک‌های بیشتر جامعه جهانی به آسیب‌دیدگان این حوادث شد.
امیر خان متقی، سرپرست وزارت امور خارجه طالبان در این نشست گفت که آنها توان رسیدگی به آسیب‌دیدگان حوادث طبیعی اخیر را ندارند و زیان‌های مالی و جانی این حوادث بسیار «هنگفت» است.
او افزوده که بر اثر جاری شدن سیلاب در هفته‌های اخیر در افغانستان 200 نفر کشته و 300 نفر دیگر زخمی شده‌اند و 12 هزار منزل مسکونی و صدها هزار جریب زمین زراعتی، تخریب شده است.
سرپرست وزارت امور خارجه طالبان در این نشست گفت که: «از کشورها ، مؤسسه‌ها، سازمان های بین‌المللی و افراد خیر تقاضا می‌کنم تا مردم رنجدیده حوادث طبیعی اخیر را کمک کنند.»
او از کشورهای جهان خواسته است که کمک‌های بشری را به «موضوعات سیاسی» ربط ندهند؛ زیرا این کمک‌ها به مردم افغانستان می‌رسد و اکنون مردم بیشتر از هر زمانی نیازمند این کمک‌ها هستند.
طالبان در حالی درخواست کمک‌های بشردوستانه بیشتر را مطرح می‌کنند که جامعه جهانی و سازمان‌های بین‌المللی، در یک سال گذشته بیش از یک میلیارد دلار، به افغانستان کمک کرده‌اند.

حیف و میل کمک‌ها توسط طالبان

از زمان تسلط طالبان بر افغانستان، به دلیل بحران اقتصادی و بشری، کمک‌های جامعه جهانی به افغانستان آغاز شد و نهادهای بین المللی، این کشور را بحران زده را مورد توجه قرار دارند تا از وقوع یک فاجعه بشری، جلوگیری شود.
اما از آن زمان تاکنون، ادعاهای زیادی از حیف و میل کمک‌ها توسط طالبان، مطرح شده است و در شماری موارد حتی نیروهای این گروه متهم به تهیه «لیست خیالی» نیازمندان و فروش کمک‌ها در بازارها شده‌اند.
در ماه فوریه سال جاری میلادی شماری از ساکنان استان بامیان در مرکز افغانستان ادعا کردند که کمک‌های بشردوستانه در این استان به صورت «ناعادلانه» توزیع می‌شود و مسئولان محلی طالبان این کمک‌ها را «به نیروهای خود» توزیع می‌کنند.
سمیع الله یکی از ساکنان استان بامیان گفته بود که: ««من خبر دارم که کمک‌های بشردوستانه جامعه جهانی مستقیم به طالبان تحویل می‌شود و طالبان کمک‌ها را نه به نیازمندان، بلکه بین افرادش توزیع می‌کند و کسی هم نیست که بر این روند نظارت کند.»
او افزوده بود که نهادهای بین المللی باید بر روند توزیع این کمک‌ها نظارت کنند و این کمک‌ها باید به افراد نیازمند برسد نه به نیروهای طالبان.
احمد الله، یکی از ساکنان شهر کابل، پایتخت افغانستان نیز گفته بود که: «متاسفانه کشورهای جهان، چشم‌بسته به افغانستان کمک می‌کنند و افراد طالبان نیز این کمک‌ها را به جیب خود می‌زنند و می‌گویند که به نیازمندان داده‌اند، درحالی‌که ادعای طالبان دروغی بیش نیست.»
نهادهای امداد رسان بین‌المللی می‌گویند که کمک‌های بشردوستانه را به صورت مستقیم به نیازمندان توزیع می‌کنند و این کمک‌ها به دست طالبان نمی‌افتد.
اما شهروندان افغانستان در بخش‌های مختلف این کشور بارها ادعا کرده‌اند که طالبان کمک‌های بشردوستانه را حیف و میل می‌کنند و به نیروهای خود توزیع می‌کنند.

تبعیض در کمک‌رسانی

در دو ماه اخیر سرازیر شدن سیلاب در بسیاری از استان‌های افغانستان خسارات هنگفت مالی و جانی برجای گذاشت و دار و ندار بسیاری از مردم را از بین برد.
اما توجه مقامات طالبان در امر کمک‌رسانی، تاکنون بیشتر به ولایات شرقی افغانستان بوده است و سایر مناطق آسیب دیده فراموش شده است.
ساکنان مناطق مرکزی افغانستان که عمدتا شیعیان هزاره هستند، در سیلاب‌های اخیر خسارات هنگفت مالی و جانی را متحمل شدند و سیلاب خانه و زمین‌های زراعتی بسیاری از آنها را ویران کرد.
اما تاکنون طالبان و نهادهای امداد رسان بین المللی، هیچ توجهی به ساکنان این مناطق نکرده‌اند و آنها از کمک‌های بشردوستانه محروم بوده‌اند.
ساکنان شهرستان‌های هزاره نشین استان غزنی ادعا می‌کنند که سیلاب خسارات هنگفتی به مناطق محل سکونت آنها وارد کرده است، اما تاکنون طالبان و نهادهای امداد‌ رسان بین‌المللی، خسارات وارد شده به آنها را بررسی نکرده‌اند، اما بر عکس، در شهرستان‌های دیگر این استان، آسیب دیدگان سیلاب تاکنون دو بار یا بیشتر، کمک‌های غذایی و نقدی دریافت کرده‌اند.
آنها می‌گویند که کمک‌های بشردوستانه در این شهرستان به صورت «ناعادلانه» و «تبعیض آمیز» توزیع می‌شود و شیعیان هزاره «عمدا» از فهرست کمک‌های بشردوستانه، حذف می‌شوند.
ساکنان مناطق شیعه نشین استان‌های غور، بامیان و دایکندی نیز بارها ادعا کرده‌اند که کمک‌های بشردوستانه در این استان‌ها به صورت «تبعیض آمیز» توزیع می‌شود و به نیازمندان نمی‌رسد.

منبع: شفقنا