رضا بابایی با اندوهی فراوان درگذشت و رفت

عبدالرحیم موگهی، نویسنده و از دوستان قدیم رضا بابایی در گفتگو با دین آنلاین، خبر از درگذشت رضا بابایی در ساعات نخستین امروز دوشنبه در بیمارستان ولیعصر قم داد.

موگهی با اعلام این خبر که رضا بابایی در زادگاهش قزوین به خاک سپرده خواهد شد از دوستان و علاقه‌مندان به آثار و نوشته‌های بابایی خواست به دلیل محدودیت‌های لازم برای فاصله‌گذاری اجتماعی در ایام شیوع ویروس کرونا، برای خشنودی روح این فقید اهل قلم، با خواندن فاتحه و نثار صدقه به نیازمندان، در «تشییع معنوی» رضا بابایی شرکت کنند.

موگهی پس از چند ماه درگیری بابایی با سرطان، در چند ماه گذشته کوشید با برگزاری نکوداشت و انتشار یادنامه، بغض‌های بابایی را با علاقه‌مندان این نویسنده پرشور بیشتر به اشتراک بگذارد.

رضا بابایی از نخستین نویسندگانی بود که به باشگاه نویسندگان دین‌آنلاین پیوست و با راهنمایی‌ها و مشاوره‌های خود این پایگاه اندیشه‌ای را همراهی کرد.

رضا بابایی در مراسم نکوداشت خود در قم که در زمستان ۹۸ برگزار شد، به حاضران در این نشست گفت: «در این مدت که بیمار بودم آنقدر محبت و انسانیت دیدم که به اندازه چند نسل ذخیره دارم. من به لحاظ سیاسی تفکر خاصی داشته و دارم. من اصلاح‌طلب بودم و هستم. اما این مقدار محبتی که از همه دوستان اصولگرا و اصلاح‌طلب و سایر جریانها دیدم باور پیدا کردم که مرزهای انسانیت بسیار وسیع‌تر از این مرزهای حقیری است که ما ایجاد کرده ایم. محبتی که من از مخالفان فکری خود دیدم کمتر از دوستانم در این مدت نبوده است.»

وی در ادامه در بخش دیگری از سخنان خود گفت: «این دنیا شکنجه‌گاه است. چون هر آن ممکن است یک خبر بد یا حادثه بد به انسان برسد. به همین خاطر می‌گویم این دنیا را برای مردم سخت تر نکنید! من متاسفانه شرمنده‌ام که بگویم حوزه های علمیه ما از این منظر به دین نگاه نمی‌کنند که دین چه راه حلی برای مسائل بشر دارد. همه‌اش که نمی‌شود امر و نهی کرد. باید دید نسبت به هزینه ای که در پاسداری از سنت‌هاخرج می کنیم، چه منفعتی دست می‌آوریم.»

دین‌آنلاین واقعه تلخ درگذشت این متفکر اهل قلم را به خانواده و دوستان ایشان، به‌خصوص آقایان عبدالرحیم موگهی، ابوالفضل طریقه‌دار و هادی ربانی که در روزهای بیماری استاد بابایی، در مراقبت و همراهی با وی تلاش بسیار داشتند، تسلیت و تعزیت می‌گوید.

مطالب مرتبط
منتشرشده: ۱
  1. حسن

    خدا رحمتش کنه. چقدر ناراحت شدم. حیف که چنین سرمایه های انسانی اینقدر زود و راحت از دست می روند.

درج دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.