گزارشی درباره اهمیت دادن بوداییان به نظافت

مردم ژاپن به نظافت و پاکیزگی اهمیت بسیاری می‌دهند. از نظر آنها، هدف از نظافت و تمیزکاری، نفسِ تمیز کردن نیست، بلکه آنها معتقدند نظافت و تمیزکاری به منزلۀ استفادۀ مفید از زمان است. راهبان بودایی شعاری دارند و آن این است: “زندگی کن تا نظافت کنی و نظافت کن تا زندگی کنی.”

به گزارش دین‌آنلاین به نقل از گاردین، در مکتب بودیسم عمل نظافت گامی در راستای رسیدن به آرامش درونی است. در این آیین خویشتنِ انسان از محیط پیرامونِ او جدا نیست، لذا نظافتِ محیط حاکی از یگانگی شخص با جهان پیرامون اوست. از طرف دیگر، فرد همزمان با نظافت محیط اطرافش، فی‌الواقع درون وجود خود را نیز پاک و پاکیزه می‌سازد و عمل نظافت نوعی مدیتیشن است. همان‌طور که در وجود انسان صفاتی مثل خودپسندی، خشم یا اضطراب دائماً در حال قوّت گرفتن است و راهب باید همیشه در حال زدودن این صفات باشد، آلودگی و غبار نیز دائماً در حال انباشته شدن است و لذا برای نظافتِ درون و بیرون هیچ حدّ یقفی وجود ندارد.

مردم ژاپن به نظافت و پاکیزگی اهمیت بسیاری می‌دهند. از نظر آنها، هدف از نظافت و تمیزکاری، نفسِ تمیز کردن نیست، بلکه آنها معتقدند نظافت و تمیزکاری به منزلۀ استفادۀ مفید از زمان است. راهبان بودایی شعاری دارند و آن این است: "زندگی کن تا نظافت کنی و نظافت کن تا زندگی کنی."

پیش از این که عمل نظافت شروع شود، ابتدا باید تمام زباله‌ها دور ریخته شود. البته باید به خاطر داشت که هیچ‌چیزی از ابتدا زباله نبوده؛ یک شیء تنها زمانی به زباله تبدیل می‌شود که انسان آن را زباله تلقّی کند. لذا ابتدا باید بیاموزیم که زباله‌ها نیز حرمتی دارند. لذا سعی کنید محلّی برای قرار دادن زباله‌ها پیدا کنید که در آنجا شاد باشند و به آنها بگویید از این که با آنها خداحافظی می‌کنید ناراحت هستید.

نظافت‌ باید اولین کاری باشد که در صبح انجام می‌شود. به حشرات توجّه ویژه‌ای داشته باشید. از نظر راهبانِ بودایی، جان تمام موجودات به‌یکسان ارزشمند است، لذا خیلی مهم است که به جای کشتن حشرات یا جارو کردن آنها، آنها را به منزل جدیدی راهنمایی کنید. همچنین باید بدانیم به محض این که خانۀ ما تمیز و پاکیزه شد، دیگر غذایی برای حشراتی که از بیرون آمده‌اند وجود نخواهد داشت و از گرسنگی خواهند مرد. بنابراین مهربانانه‌تر آن است که آنها را به نزدیک‌ترین منبع غذایی در خارج از خانه هدایت کنیم.

وقتی کار نظافت آشپزخانه را به اتمام رساندید، سراغ اتاق بعدی بروید. اگر به طور اتّفاقی همزمان دو راهب مشغول نظافت یک قسمت شوند، یا باید کنار هم زانو بزنند و به نظافت ادامه دهند، یا یکی از آنها مشغول نظافت اتاق دیگری شود. نظافت همواره مستلزم تمرکز تام است، لذا باید هنگام نظافت سکوت کامل حکمفرما باشد.

پیش از اقدام به نظافت نیز فرد باید ابتدا لباس مناسب به تن کند و تجهیزات موردنیاز را آماده سازد. راهبان ژاپنی برای این کار ردای مخصوص صومعه (samue) را بر تن می‌کنند و حوله‌ای دور سر خود می‌پیچند. استفاده از یک جارو و خاک‌انداز مناسب نیز توصیه می‌شود. فراموش نشود که کار نظافت به درب ورودی منزل خاتمه پیدا نمی‌کند، بلکه باغچه را نیز شامل می‌شود. وجود علفی که در جای نامناسبی رشد کرده، نشان‌دهندۀ ذهن نامنظّم شماست و می‌تواند کلّ زندگی شما را نابود سازد. در فصل پاییز راهب‌ها تمام روز را بیرون می‌ایستند و صبر می‌کنند تا هر برگی را که از درختان می‌افتد بگیرند.

اکثر مردم کار نظافت را از آشپزخانه آغاز می‌کنند. از شستن ظرف‌های کثیف شروع کنید و بعد سطوح را نظافت کنید. بعد از این که از تمیزیِ کلّ اتاق مطمئن شدید، نوبت به کف اتاق می‌رسد. وقتی کف را می‌سابید و صیقلی می‌کنید، در حقیقت قلب و ذهن خود را صیقل می‌دهید. توالت اتاقی است که نیازمند بیشترین نظافت و تمیزی است و لذا باید حواستان کاملاً جمع باشد. اگر کوچک‌ترین اهمالی داشته باشید، ممکن است بدون آن که متوجّه شوید به‌تدریج جرم در آن انباشته شود. حواستان به کپک‌ها هم باشد. بهترین راه برای جلوگیری از ایجاد کپک آن است که چیزهایی را که موجب به وجود آمدن کپک می‌شود نگهداری نکنید.

یکی از اشتباهات رایجِ خیلی‌ها این است که فراموش می‌کنند چراغ‌ها را تمیز کنند. ممکن است گرد و غبار دور حباب‌ها را بگیرد و باعث تاریک و کدر شدن اتاق شود. و یک اتاق تاریک و کدر نشان‌دهندۀ روحی مکّدر و تاریک است. نظافت حباب چراغ‌ها نیز باید در روز‌های سوم، هشتم، سیزدهم، هجدهم، بیست و سوم و بیست و هشتم هر ماه انجام شود.

وقتی دور اول نظافت روزانه‌تان به پایان رسید، وقت آن می‌رسد که مشغول نظافت خودتان شوید. وجود لکه‌های نازیبا بر روی لباستان حاکی از وجود ذهنی آشفته است. تا جایی که می‌توانید لباس‌های سفید بپوشید تا لکّه‌ها بهتر تشخیص داده شوند. هیچ‌چیز بدتر از آن نیست که بفهمید روی شلوار جینِ تیره‌تان لکه‌ای بوده که از چشمتان دور مانده است. وقتی لباس‌هایتان خشک شد، حتماً قبل از این که آنها را کنار بگذارید اتویشان بزنید. راهبان تازه‌کار معمولاً در حین انجام این فعالیت‌ها از شدت هیجان به نفس‌نفس می‌افتند، لذا تمرکز کنید در تمام این مراحل تنفّس منظّمی داشته باشید.

ممکن است آلودگی روی بدنتان نیز بنشیند. بنابراین لازم است در هر روز دوازده بار کلّ بدنتان را بشویید. ابتدا از صورت خود آغاز کنید و پایین بروید، به فاصلۀ میان انگشتان پاهایتان که مستعدّ بروز عفونت‌های قارچی هستند توجه ویژه‌ای داشته باشید. کار شستشو را با تمیز کردن دندان‌ها به پایان ببرید. همیشه در روزهای چهارم، نهم، چهاردهم، نوزدهم، بیست و چهارم و بیست و نهم هر ماه موهایتان را کوتاه کنید، مگر این که کچل باشید!
حالا دیگر عالی شدید.

مطالب مرتبط
درج دیدگاه

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.