آیا مذهبی‌ها بیشتر عمر می‌کنند؟

یکی از مفصّل‌ترین مطالعاتی که در این زمینه صورت گرفته نشان می‌دهد زنانی که بیش از یک بار در هفته در مراسم‌های مذهبی شرکت می‌کنند، 33% کمتر از دیگر همنوعان سکولار خود در معرض خطر مرگ قرار دارند. یکی دیگر از مطالعات گویای آن است که حضور مرتب در مراسم‌های مذهبی باعث کاهش واکنش‌های استرسیِ بدن و حتّی مرگ و میر می‌شود؛ به طوری که این دسته از افراد 55% کمتر از دیگران در معرض خطر مرگ قرار دارند.

به گفتۀ هوارد فریدمن، استاد روانشناسی دانشگاه کالیفرنیا، برخورداری از ارزش‌هایی که از سنّت دینی مشتق می‌شود (مثل احترام، دلسوزی، قدرشناسی، سخاوت و نیکوکاری، فروتنی، سازگاری، مراقبه و مراقبت از سلامتی) باعث می‌شود طول عمر انسان افزایش پیدا کند، نه عقاید جزمی‌ای که از تریبون اماکن عبادی وعظ می‌شود. این خصلت‌ها می‌تواند به انسان کمک کند تا به نحو بهتری با بیماری‌های مزمن مبارزه کند. از طرف دیگر، وقتی سطح استرس پایین می‌آید، فشارخون، دیابت و دیگر مشکلاتی که احتمال مرگ و میر را افزایش می‌دهد نیز کاهش پیدا می‌کند.

ثابت شده است که دعا و نیایش دست‌کم از یک لحاظ تأثیر مثبتی در ارتقای سطح سلامت انسان دارد. دعا زمینۀ رسیدن به تمدّد اعصاب را فراهم می‌سازد؛ یعنی وضعیت آرامش بر جسم و ذهن انسان مستولی می‌شود که به موجب آن استرس، ضربان قلب و فشار خون نیز کاهش پیدا می‌کند، نشانگان بیماری‌های مزمن تخفیف می‌یابد و حتی بیانِ ژنیِ بدن دستخوش دگرگونی می‌شود.

البته عوامل دیگری نیز وجود دارد که موجب افزایش طول عمر انسان می‌شود؛ از این بین می‌توان به برخورداری از حمایت اجتماعی، مثبت‌اندیش بودن، برخورداری از قدرت خودکنترلی و هدفمندی در زندگی اشاره کرد.

منبع: تایم